We storten neer, wat doe je ?

Zes uur geleden hebben we het warme Saudi Arabië achter ons gelaten.
Vanuit de zinderende hitte naderen we nu heel andere weersomstandigheden.
Het weer boven Schiphol is bar en boos.

De gezagvoerder spreekt over de intercom; het wordt een pittige landing.
Er staat een stevige zijwind, het is verstandig de veiligheidsgordels stevig vast te maken.

Als de landing wordt ingezet loopt de spanning op.
De stewardessen praten nerveus met elkaar en houden zich met twee handen vast aan de passagiersstoelen.
We dalen wel erg snel….

Met een enorme klap raken we de landingsbaan en stuiteren direct weer op.
Hier en daar klinkt een bedrukte gil.
Door de harde zijwind kantelt het vliegtuig, waardoor de rechtervleugel snel richting de grond beweegt.
In paniek duiken verscheidene passagiers in elkaar; het hoofd tussen de benen.
Ze maken zich zo klein mogelijk, klaar voor de klap die komen gaat….

Net op het laatste moment weet de piloot het toestel weer recht te trekken.
Een zucht van verlichting gaat door het toestel.
De passagiers die zich hadden ‘opgerold’ komen met rode hoofden weer overeind.
Dat scheelde weinig.

Mensen in nood doen hetzelfde als veel dieren.
Zij rollen zich op, net zoals de rolpissebed.

Of miljoenen jaren geleden; de trilobiet.
Mijn laatste opgerolde fossiele aanwinstje zie je op de onderste foto.

Mooi hé ?