Echte harde bikkels
27 oktober 2007 22 reacties
Kijk nu eens wat ik op de zolder bij mijn schoonmoeder vond.
Echte bikkels.
Ruim voor mijn tijd en ruim voor de tijd van Halo 3 werd daar mee gespeeld door de kinderen.
En als ik zeg ruim, dan bedoel ik ook ruim. De bikkelende kinderen zijn al te zien op Griekse vazen. Het schijnt dat het spel door de Romeinen in ons kikkerlandje terecht is gekomen.
Zelf spelen wordt wat moeilijk, want ik heb maar twee bikkels en je hebt er vier of vijf nodig.
Meestal komt het er op neer dat je ze op bepaalde manieren opgooit en weer vangt.
De verschillende spelletjes hebben namen als; "enen, tweeën, enzovoorts", "zaaien", "maaien", "onder de brug", "stallen" en "Pad in het gat". Daar heb ik dus gezien mijn leeftijd verder geen verstand van, maar misschien heeft Kees het nog gespeeld ?
Uiteindelijk zie je ook hier weer dat alles biologie is; een bikkel is botje, namelijk het sprongbeen van een schaap.
Zwart Willemijntje
zat achter ´t gordijntje
zij waste haar hand met water af
zij droogde ze aan den handdoek af
zij nam er één van de tafel af
Anne de pop, ik raap je op
Anne de peer, ik leg er één neer
Moeder de vlo, die bijt mij zo
Die bijt me zeer,
ik leg er één neer.ik bouw een huisje
van kalk een kluisje
van kalk en steen
daar gooi ik een bikkel heen
Ramirezi 
Nee, Rami, ik moet je teleurstellen, bij ons in Heemskerk werd rond 1940 niet meer gebikkeld dat ik weet. Ik lees in Van Dale "kootbeentje uit de hiel van een schapepoot waarmee meisjes spelen". In het WNT kun je natuurlijk meer vinden. Bredero heeft ergens een leuke bikkelscène.
Leuk hoor, zo’n vondst, leuke foto’s.
Aha, is dat nou een bikkel.
Wel ooit van gehoord natuurlijk, en het Forum Romanum werd er wat levendiger van toen onze docent Grieks ons, zeventienjarige pubers, vertelde dat hier, op die trappen, kinderen hadden gebikkeld en ons de plaatsen aanwees waar je dat nog kon zien (?) maar hoe zo’n ding eruit zag had ik nog nooit gezien.Reactie is geredigeerd
@Kees; jammer, dan moeten we op zoek naar een echte volkskrantblog-Metusalem…
@Mo; dan had ik als docent d’r toch een paar meegenomen – wordt het nog leuker van (maar hij deed het goed, want je weet het nog)…
Ik ken het spel en de bikkels via mijn ouders.
Zij speelde er wel mee in de jaren twingig, dertig in Italie.
Ze speelde zo wie zo met botjes van beesten. Daar ken ik nog wel een paar van die kippevel verhalen over:)
Beroepsdeformatie: ik dacht eerst welke wervels heeft Rami nu weer gefotografeerd ? : )
Ik ben trouwens van de "looie detten"- generatie.
ik hoorde er wel van, maar wist niet precies wat ik mij erbij moest voorstellen.. Dank dat je het hebt laten zien:)
@Niko; we wachten je verhalen af…
@ZusenZo; geen idee wat looie detten waren, maar google levert één hit op en ik begrijp dat het knikkers zijn ?
@Morgaine; toch vind ik ze wel iets voor jou…
van bikkels had ik nog nooit gehoord, maar ik heb wel leren lezen met het leesplankje!
Heb je nachtdienst Zoë ?
nee hoor, ik ben net thuis van een avonddienst. Dan moet ik even ontspannen voordat ik ga slapen.
Gezellig. Ik moet over vijf minuten weg om mijn musicalartiest op te halen….
goeie reis dan. Ik ben plaatsvervangend trots op je zoon. Zo leuk voor jullie om dit mee te maken.
Ik ken de naam ‘bikkel’ alleen maar als naam voor een ‘stuiter’. Een glazen ‘knikker’ dus. Vroeger ging ik op ‘de lagere school’ ‘bikkelen’. 🙂 Dat leesplankje bezit ik ook. En de boekjes die erbij horen.Reactie is geredigeerd
mooi verhaal; ‘willemijntje’ moet ik nu steeds voorlezen aan kleine Sanne.
gr. hippo
Nooit gezien, maar ik heb er wel verhalen van gehoord, maar helaas vergeten, ik dacht dat het kiezen waren, maar niet dus, mijn vader heeft het gespeeld, naar ik zo uit mijn gedachten opdiep, want ik vroeg hem ooit waar het woord bikkel vandaan kwam.
Mooi zo op de foto met aap noot Mies op de achtergrond.
Er was ook iets met een suikerzak, die zijn moeder als hoogtepunt in de brand stak, dan steeg de zak op, nou dat was het hoogtepunt van het jaar, wat was men toen op sommige vlakken toch snel tevreden, zucht…….Reactie is geredigeerd
wat een wonderschoon rijmpje
Ha, ik heb er nog een stuk of tien. Van messing. Ze zijn van mijn moeder, zij heeft er tot in de Tweede Wereldoorlog mee gespeeld. Eerst in Indië, misschien ook nog hier.
Nu kunnen we samen spelen, maar je moet er wel heel handig voor zijn.Reactie is geredigeerd
Inderdaad Rami, knikkers, net als "kalken dotten" : )
Volgens mij is het de talus van je overgrootvader.
@Zilver; was dat niet met een leeg theezakje ? Dat is inderdaad een leuk gezicht…
@Thera; we gaan gewoon oefenen…
@Zusenzo; denk dat ik wel weet wat dat zijn…
@Beus; haha, die had ze ook, wie weet…
Dacht suiker, maar zeker weten doe ik het niet meer, maar als hij het vertelde dan glommen zijn oogjes.
Leuk die oude spelletjes.
Snap nooit dat kinderen zich
vervelen, er is geen levenslust
kwalijke zaak…..
als je goed kijkt kun je met
zoveel spelen, is het leven
een feest!