Het doek valt; de laatste keer in Ciske de Rat
16 februari 2008 13 reacties
Een vreemde gewaarwoording; eindelijk was het gelukt om voor de nieuwsgierige familie en vrienden kaartjes te bemachtigen; we gingen naar een optreden van zoon Tom in de musical Ciske de Rat. Lang na het boeken bleek het precies zijn láátste voorstelling te zijn. Samen met Milena, Roman en Jeremy moest hij er uit vanwege de toegenomen lengte. Met een wat dubbel gevoel gingen we dan ook heen.
Het was maar goed dat ik mijn verrekijker mee had, want de met moeite verkregen kaartjes bleken zowat tegen het plafond van Carré aan te zitten. Hierboven zie je een foto van het uitzicht van Oma; gelukkig bleek die kroonluchter omhoog te gaan zodra de voorstelling begon. Ook toen was ze trouwens nog steeds niet blij; hoogtevrees !
De voorstelling was ook uit de hoogte nog steeds een genot om te zien en te horen. Ciske de man werd dit keer gespeeld door understudy Jorge Verkroost en eerlijk is eerlijk; ook die heeft een stem als een klok.
En toen viel het doek, voor Tom voor de allerlaatste keer. Beelden zoals hierboven, tijdens de premiére zullen we nooit meer zien. “Dat was het dan”, zeiden mijn vrouw en ik tegen elkaar, daarboven tegen het plafond. Ächter de coulissen was het ook een gesnotter van jewelste, al die maanden hadden ze als groep, kinderen en volwassenen uit de cast, een prachtig avontuur beleefd, dat voor een aantal nu was afgelopen. Het duurde dan ook even voordat ze weer naar buiten kwamen.
“Bedankt voor het lenen van jullie kinderen”, zei Mariska van Kolk nog.
“Graag gedaan…”
Ramirezi 
Fantastisch…wat een prachtige jeugdherinnering voor jullie zoon Tom.
Ja dat was en is een heel spannend gebeuren
Heerlijk om als kind zo iets moois mee te kunnen doen en bij een hechte groep te horen
en echt iets heel goed te doen
Mooi, maar ja je groeit
ook weer fantastich, het leven gaat onverbiddelijk door!!!!!!
oei, goed dat je geen hoogtevrees hebt Ramirezi
Jammer voor Tom, maar een prachtige ervaring.
Voor jullie betekent het toch weer wat rust?
jammer dat het avontuur (voorlopig in elk geval) voorbij is…
Wij vonden het een prachtige voorstelling en ware trots op Tom in zijn rol als Jantje, ga d’r maar eens staan voor een vol Carre! De afterparty vonden we ook vet koel………. Op naar de volgende musical.
Broertje en familie
jammer, maar wie weet wat er nog op zijn pad komt. En Carré is vreselijk hoog!
Er komt vast wel weer een remake van Grease of zo….stuur m maar vast op dansles:-)
Jemig wat jammer dat het voorbij is, maar wat een geweldige herinnering.
In Carré staan, daar kunnen zelfs grote artiesten slechts van dromen.
zat oma op de kroonluchter?
Leuk hoor voor hem, in Carré te hebben gestaan 🙂 Het zal wel even ontwennen zijn.
Eruit vanwege de toegenomen lengte… dat betekent toch dat hij het wel goed gedaan heeft. Wie weet wat er voor hem nog in het verschiet ligt waarbij lengte geen rol speelt.
Het doek valt, denk ik, nog lang niet voor jouw zoon, Ramirezi!
Hij heeft een geweldig avontuur vol ervaringen opgedaan, in zijn jonge leventje.
Straks de baard in de keel, dat wel.
Maar…..we zullen vast nog meer van hem gaan horen!