Geheimzinnige keutelaar blijkt Zevenslaper

Over de hygiëne op sommige campings in Frankrijk hoef ik jullie natuurlijk niets te vertellen. Toch was er dit keer iets vreemds. Bij het tandenpoetsen aan het einde van een lange warme avond en een wijntje was er één wastafel regelmatig “ondergescheten”. Voor de verandering niet door een vakantie vierende peuter zonder ouderbegeleiding, maar door een beestje. Alleen, welk beestje ?

Dat bleef nog anderhalve week de vraag. Iedere avond ging ik gewapend met mijn led-hoofdlampje op onderzoek uit, zonder resultaat. Totdat ik op een avond ineens iets terug zag kijken. Dat was rennen terug naar de tent voor mijn fototoestel. Uiteraard bleek het diertje bij terugkomst al weer verdwenen. Hoewel – alsof hij op me gewacht had – daar kwam hij weer aan, rennend over een balk. Het was een beestje, aanzienlijk groter dan een muis, met een mooie pluimstaart.

Twee zwartomrande en vooral nieuwsgierige oogjes boven een roze neusje keken mij aan. Of misschien betrof de nieuwsgierigheid vooral mijn “koplamp”. De kleine oortjes gingen als gekken heen en weer. Na de eerste foto’s vanaf de grond klom ik op de wastafel voor een close-up. Het bleek een Relmuis of Zevenslaper (Glis glis) te zijn. Relmuis waarschijnlijk omdat hij zoveel herrie kan maken op zolder, Zevenslaper omdat hij maar liefst zeven maanden van zijn winterslaap geniet.

De Relmuis is een nachtdiertje dat naast noten en zaden ook insecten eet. Zijn keuze voor onze wasgelegenheid was dus geen vreemde, want ik zal jullie nog laten zien dat er daar van alles te bikken viel voor onze kleine vriend. Allemaal aangetrokken door de felle tl-verlichting.

Had Martin Bril ze trouwens ook niet op de zolder van zijn huisje in Frankrijk?