Op jacht naar de Brakwaterkokkel
30 december 2008 18 reacties
Zoals jullie weten heb ik sterk de neiging om in vakanties raar gedrag te gaan vertonen. Zoals bijvoorbeeld de gaatjes in schelpen onderzoeken. Dit keer besloot ik op jacht te gaan naar de Brakwaterkokkel (Cerastoderma glaucum).
De reden ? Het idee dat je ze vindt op het strand – duidelijk zoutwater dus. De schelpjes dateren uit holocene en jong-pleistocene bodemlagen, toen er blijkbaar hier bij de kust ook nog brakwater aanwezig was.
Voor onze stranden is de eerste schelp waar je aan denkt; de Kokkel (Cerastoderma edule). Er zijn echter nogal wat kokkel look-alikes, kijk maar eens goed naar het gevonden handjevol dat je hieronder ziet.
Al na vijf minuten had ik naast de Kokkel; de Noorse Hartschelp (Laevicardium crassum), de Bonte Mantel (Chlamys varia) en zowaar; ook de Brakwaterkokkel gevonden. Hieronder nog even naast elkaar op het zwarte schort dat in mijn kerstpakket zat. Gewoon, omdat het er zo leuk uitziet.
Toch was ik nog niet helemaal zeker; er zijn namelijk ook nog een Scheve hartschelp (Parvicardium exiguum) en een Geschubde hartschelp (Parvicardium scabrum) en hartschelpen zijn bovendien zelfs binnen de soorten nogal variabel in vorm.
Uiteindelijk ben ik maar gaan sorteren en heb ze op de foto gezet. Dan kunnen jullie ze ook wat makkelijker vergelijken. Hierboven de Kokkel; duidelijk de top in het midden van de schelp.
Dan hierboven de Noorse Hartschelp – kan niet missen, toch?
En tenslotte de Brakwaterkokkeltjes, met de top duidelijk niet in het midden en een verlengde achterkant. De groeven tussen de ribben zijn smaller dan de ribben zelf, maar weer breder dan bij de normale Kokkel.
Veel plezier met zoeken, de volgende keer op het strand.
Ramirezi 
Honderden schelpen heb ik gehad. Of het look-alikes zijn of niet, ik weet het niet. Nam ze mee omdat ze mooi waren of van kleur of van structuur. Maar goed na jaren bewaard te hebben heb ik ze weg gedaan. Althans, veel heb ik geplakt op doosjes etc. en dan kado gedaan. Atlijd leuk!
@Niko; zeker leuk! Gauw weer beginnen joh…
En hoe zit dat dan verder met die kokkels? Worden die gegeten? Door mensen dan?
jeetje, indrukwekkend, zeg…
ga je daarop promoveren?
@K; ze gingen naar Spanje voor in de Paella. Maar de kokkelvisserij is verboden, omdat het enorme invloed had op het bodemleven in de Waddenzee. Daar heb ik eens http://www.geocities.com/avanmarrewijk/afstuderen.html naar gedaan…(zo zie je maar Maria-D..)
Ik kom jammer genoeg weinig aan zee. Als ik er ben neem ik er altijd een aantal mee, ik zal ze nog eens bekijken. Groet Linde
Daar heb ik toch een boekje voor nodig.
schelpen verzamelen is hartstikke leuk. Ik heb hele potten vol met allerlei soorten.
Hier struin ik de diverse stranden ook af naar diverse schelpen. Tto dusver heb ik een kleine collectie kunnen opbouwen, wellicht zou je die kunnen determineren naar de diverse soorten 🙂
@Linde; ik ben benieuwd…
@Martin; in de meeste zeeboekjes zul je vergeefs zoeken naar de brakwaterkokkel ben ik bang…
@Zwolly en Antoine; 🙂
Op Curacao heb ik ooit een fossiele schelp gevonden, niet mooi maar wel mijn eerste en enige fossiele vondst. Mooi woord trouwens, kokkel look-alikes.
Zeer indrukwekkend
Helemaal duidelijk! Volgende keer deze blog mee, en dan aan het determineren slaan.
@Rami,
oh, leuk!
hier bij ons zie je maar erg weinig schelpen op het strand. geen idee of dat in NL ondertussen ook zo is…
Mooi, Rami ! En erg leerzaam ! Ik had al die schelpjes zondermeer voor kokkels versleten.
En ik heb wel eens kokkels gegeten. In Zeeuws-Vlaanderen, toen mijn grootouders nog leefden. Die hadden een buurman die ze zelf viste en kookte. Ze noemden ze daar ‘haantjes’ en ze smaakten heerlijk…;o)
@Maria-D; vrachtwagens vol…
@De Stripman; leuk, dat wist ik niet !
Zo een voudig,zo dichtbij en zoo mooooi
rené
ja hallo, maar leuk!