Vluchtgedrag
7 april 2009 15 reacties
Een klas vol leerlingen, maar de docent is in geen velden of wegen te bekennen. Dat kan een collega zijn die vluchtgedrag vertoont. Maar over dat soort vluchtgedrag gaat dit stukje niet.
Vanmiddag trof ik onze conciërge op de gang, een beul van een kerel. Hij was in geanimeerd gesprek met een collega over een foto van een valkje in de lokale krant. Of dat nu wel of niet een Torenvalkje was. “Dat zijn toch van die vogeltjes die boven het weiland hangen te bidden?”, vroeg de collega. Precies.
“Vaak kun je al aan het vluchtgedrag zien welke vogel het is”, legde de conciërge uit. Grappig, op de één of andere manier verwacht je nooit dat beulen van kerels ook gegrepen kunnen zijn door het vogelen, maar hij wist er behoorlijk wat van. Zo passeerde in ons gesprek bijvoorbeeld de Kiekendief, laag zwevend tussen de duinen door.
Uiteraard wist ik er ook nog eentje; “Als een vogel bij wijze van vluchtgedrag zijn kop in het zand steekt, dan is het altijd een Struisvogel.”
Daar was onze vogelminnende conciërge het niet mee eens; “Niet altijd, het kan natuurlijk ook een manager zijn.”
Ramirezi 
@Ramirezi: Geeft die vogelende conciërge ook workshops toevallig? ;-)))
Groet,
Kokopelli
Hahaha, een nieuw vogelras: het managersijsje…
Hartelijke groet, Coby
hele grappige beul:)
Mooi plaatje van de struisvogel, ook…;o)
Een "stuisvogel" nog wel. Maar daar steek in mijn kop maar voor in het zand 🙂
@Kokopelli; met zo’n avatar mag je vast langskomen…
@Coby; die kun je ook op twee manieren uitspreken…
@Aad; nu niet meer, sprak het Uilskuiken…
volgens mij gaat het hier op twee soorten vluchtgedrag…….wat te denken van Tuimelaars en rollers, Ramirezi!
Hahaha!
Hoezo beul? Dat woord ken ik enkel voor de schooltandarts van de lagere school.
Gelukkig hoefde ik nooit naar de beul.
Da’s nog een Darwiniaanse tekening Rami.
Of een politicus
@Ramirezi;Ik zou ze niet graag de kost geven, die vogelende conciërges.
Toen ik pas uit Curacao iun Nederland terugwas, zei ik tegen een collega die alles van vogels wist, dat ik een sperwer of zoiets boven de middenberm had zien bidden. Hij was dat soort onzin blijkbaar gewend, hij begon me niet uit te lachen.
Slimme conciërge.
Die heeft meer verstand dan alleen maar van absentiebriefjes schrijven : )
Bij het bestuderen van meer dan 20.000 struisvogels gedurende de laatste 80 jaar, is er geen enkel geval vastgesteld waarbij een struisvogel zijn kop in het zand stak.
Als struisvogels zich bedreigd voelen, gaan zij plat op de grond liggen, in de hoop dat hun tegenstander hen aanziet voor iets oneetbaars. Een struisvogel is overigens niet zo heel snel bang. Door te slaan met zijn poten kan hij een mens met gemak doden."Reactie is geredigeerd
@Kees; wij ook niet…
@Iris; ik weet het, maar het leuke van internet is dan weer dat je wel gewoon foto’s kan vinden van struisvogels met hun kop in het zand…