Ramirezi onder de microscoop

Al die kleine avatars hier op het volkskrantblog – dan zie je toch nog steeds niet goed hoe iemand er uitziet? Nee, dan deze foto van mij op cellulair niveau.

Dat komt zo, vandaag hadden we een practicum over cellen. Dus ik had netjes voorgedaan hoe de leerlingen een preparaat moesten maken van hun wangslijmvliescellen. Alleen de kleine Bert wou het maar niet lukken. Terwijl hij thuis toch echt een eigen microscoop heeft. Uiteindelijk ging hij met het preparaat aan de gang dat ik had gemaakt.

Gedurende de les moest ik steeds komen kijken en het lukte me zelfs om met mijn mobieltje een foto door het oculair te maken. Je ziet mijn wangslijmvliescellen, vierhonderd keer vergroot. Het zijn een soort met eosine roze gekleurde zakjes met een celkern er in. Die ronde dingen met een zwarte rand zijn luchtbellen.

Bij mijn Bert was de magie ondertussen uitgewerkt, want plotseling klonk door het lokaal; “Gadver, eigenlijk sta ik naar meneer Ramirezi zijn kwat te kijken!”