Zo jong en toch al groen van de drank

Snoekduik

Wat zal ik met dit sperma doen Barney ?

Het is lekker weer en ik zit een bere interessant artikel te lezen in de Natura van deze maand. Het gaat over het sexleven van de slak. De slijmerige schatjes steken elkaar bijna lek met kleine kalkpijltjes tijdens de paring. Zou Barney dat ook doen ?

Zelf heb ik wel eens een tijdje een paring tussen twee Wijngaardslakken (Helix pomatia) gadegeslagen. Dat zijn geen kinderachtige slakjes. In gedachten zie ik de twee diertjes als machtige galjoenen tijdens ‘the battle of Trafalgar’ langs elkaar heen manoevreren. Elkaar wild beschietend met de kleine liefdespijltjes.

Joris Koene beschrijft in het artikel waarom ze dat eigenlijk doen. De slakken zijn tweeslachtig (hermafrodiet) en kunnen elkaar dus bevruchten. Na de paring kunnen de rollen worden omgedraaid, zodat uiteindelijk iedereen tevreden naar huis gaat met een pakketje sperma.

Het sperma dat ze ontvangen van een partner kan twee ‘kanten’ op. Het meest voor de hand ligt de eerste kant; het wordt opgeslagen in een opslagorgaantje om te dienen voor het bevruchten van eitjes. De tweede is verrassender; dan gaat het sperma naar een speciaal orgaantje om verteerd te worden. Je wordt genomen en je hebt weer wat te eten. Hoe heette dat oudste beroep ook al weer ?

Maar we gaan nog even verder met de uitleg; de pijltjes bevatten een speciaal slijm. Dat slijm komt door het prikken in de bloedbaan van de partnerslak terecht en voorkomt daar dat het sperma in het verteringsorgaantje komt. En hoe minder sperma verteerd wordt, hoe meer er richting de eitjes gaat.

Dus de beste darter heeft de grootste kans om eitjes te bevruchten !
One hundred and EIGHTY !

De eerste keer

In de middagpauze nog een pittige discussie gehad met mijn collega Nederlands. Vinden we allebei leuk. Waar ging het dit keer over ?

Als school organiseren we ieder jaar een eindfeest voor de leerlingen.
Dat is in een plaatselijke discotheek. De leerlingen mogen er géén alcohol drinken en moeten voordat ze naar binnen mogen door een detectiepoortje en een cordon aan docenten. Mijn collega vind dat we als school onze leerlingen niet in kontakt moeten brengen met ‘dit soort gelegenheden’. Ze zijn dertien jaar en horen dus nog niet naar een discotheek te gaan.

Zelf zie ik het probleem niet zo; ik zie het als een goede manier om de leerlingen eens met een discotheek te laten kennismaken; het is veilig en er wordt geen alcohol geschonken. Het enige verschil met het feest geven in een ‘nette’ dansschool is de muziek – in de discotheek weten ze veel beter waar onze leerlingen graag naar luisteren.

Toch nog eens even om me heen gevraagd bij wat leerlingen en wat blijkt ? Een groot gedeelte van onze dertienjarigen drinkt al alcohol, alhoewel uiteraard rekening gehouden moet worden met enige grootspraak. Enkele dames hadden het afgelopen weekend tijdens Julianapop een biertje of 15 weg gedronken ! De meesten vinden het belachelijk dat ze op het schoolfeest geen alcohol mogen drinken en om elf uur weer naar huis kan al helemaal niet !

Eigenlijk gebeurt bij de hedendaagse kids alles steeds vroeger dan bij ‘ons’.
Onder meer dankzij de breezers is men eerder begonnen met alcohol. Ook wordt vroeger begonnen met sex; de gemiddelde leeftijd waarop voor de eerste keer met elkaar naar bed wordt gegaan ligt voor VMBO’ers tussen de 15 en 16 jaar. En ik kan me door de veelvuldig zichtbare Mac zwembandjes ook niet aan de indruk onttrekken dat de jeugd eerder dik is.

Maar gaat bij de kids van nu álles sneller ?
Denk daar maar eens over na….

Vlieg met me mee…

Nieuw fototoestelletje gekocht.
Dezelfde als die van preacherswife.
Hij kan lekker dichtbij joh !

Nog mooier: vliegenseks!

De reanimatie van mijn jongste zoontje

Mijn mobiele telefoon gaat, terwijl ik nog op school ben.
We hebben de afspraak dat ik dan alleen gebeld wordt als er écht iets is.
Het is mijn vrouw.
“Ja met mij, ik ben nu in het ziekenhuis, Tom is gereanimeerd maar alles is weer goed met hem”, klinkt het aan de andere kant.

“Wat ! Gereanimeerd ?”, van schrik krijg ik zelf bijna een hartaanval.
Mijn collega’s kijken bezorgd mijn kant op.

“Nou ja, het zit zo, ze hadden op school een toneelstuk en daarbij moest Tom gereanimeerd worden. Alleen is er wat te hard op zijn borst gedrukt en had hij erge pijn. We zijn nu klaar wil je ons komen halen ?”

“Zou je dat volgende keer even in een andere volgorde willen vertelen !!!”
“O ja, sorry hoor….”

Naderhand hoor ik het hele verhaal. Na het reanimeren kwam de dokter erbij. Die was bang dat er niet alleen ribben gekneusd waren, maar dat misschien ook zijn milt was gescheurd. Zoonlief werd lijkwit met de ambulance afgevoerd.
Onderweg kreeg hij al een infuus in en eenmaal in het ziekenhuis werd bloed afgenomen. Allebei niet zo leuk, want tegen prikken kan hij niet; dan gaat hij onder zeil. Daarna volgden nog röntgenfoto’s en een echo van zijn ingewanden.

Gelukkig bleek het allemaal mee te vallen. Gekneusde ribben is te doen. Zeker na vorige week. Toen zaten we ook al bij de EHBO omdat hij zijn nek had verzwikt, als gevolg van een voetbal die hard tegen de zijkant van zijn hoofd werd geschoten. De nekband die hij daarna moest dragen was er net weer af.

In het ziekenhuis hadden de broeders en zusters dikke pret.
Iemand het ziekenhuis in helpen met een toneelreanimatie, die kenden ze nog niet.

Oranje gekte gevaar volksgezondheid

De enorme oranje-gekte die op het ogenblik in ons land heerst heeft geleid tot een aantal ontwikkelingen die een gevaar voor de volksgezondheid blijken te zijn.

Normaliter worden voor allerlei oranje-kleurstoffen de stoffen curcumine (E100) en tumuric (E100(ii)) gebruikt. Ook caroteen en paprika-extract zijn natuurlijk bekend. Door de enorme vraag naar oranje produkten en de specifieke eisen die oranje-smink stelt (mag niet uitlopen bij tranen of zweten), nam de producent van dit product bij hoge uitzonderiing de uitwijk naar het oranjekleurig hormoon “oestrogenorangeniel”.

Een vrouw in het oranje gekke Julianadorp aan Zee wou haar man verrassen na de wedstrijd van afgelopen zondag en lag, geheel oranje gesminkt boven in bed voor hem klaar. Omdat de betreffende oranjefan nog even met een biertje  zat te genieten van de nabeschouwingen, lag de lieve vrouw maar liefst twee uur op hem te wachten.

Het oestrogenorangeniel werd via haar huid opgenomen in de bloedbaan, met als effect dat haar gehele lichaam in korte tijd begroeide met oranje haren.

Toen haar man eenmaal boven kwam dacht hij te maken te hebben met een Orang Oetan.

Daar is de bas

Het was vandaag de jaarlijkse dag van de muziek in Den Helder. Dus gingen mijn vrouw en ik naar het optreden van het koor Gaudium Vocale in de Lutherse Kerk.

Niet dat we zo houden van koormuziek. Mijn schoonmoeder zingt mee, vandaar. Vroeger kwam zij altijd kijken naar het afzwemmen van onze kinderen, nu gaan wij luisteren naar haar muziek ‘door de eeuwen heen’.

Het koor is altijd stemmig in het zwart gekleed, dus ook in de hitte van vandaag. De dames hebben lange rokken aan. De meeste heren hebben zelfs zwarte overhemden, alleen de wat grijzere heren vonden een wit overhemd mooier kleuren. Zelf vind ik dat weer wat te veel ober-achtig.

We zijn precies op tijd, het koor gaat zich opstellen onder de spreuk “Gods woord leeft voor eeuwig” of zoiets . Er worden nog even wat noten geneuried om te stemmen en als de dirigent zich omdraait wordt het publiek vanzelf stil.
“Dames en heren, van harte welkom, we zouden graag gaan beginnnen….”
“Maar we missen een bas !”

De dirigent kijkt wat ongelukkig om zich heen, maar dat duurt gelukkig niet lang. “Ooooh, daar is hij net !”
Hij wijst nu over de hoofden van het publiek heen naar de ingang van het kerkje. Als één man draait iedereen zich om. In de deuropening staat een heer in korte broek, blote voeten in sandalen en een veelkleurig overhemd aan. Hij kijkt naar binnen, schrikt zich een hoedje en kijkt niet begrijpend op zijn horloge. Dan maakt hij zich uit de voeten, het kerkje weer uit.

Misschien wou hij zich nog even snel gaan omkleden ? Te laat, hij wordt teruggehaald en neemt met zijn camping-outift plaats tussen zijn stemmig geklede koorgenoten. Eerst wil hij wat achter een andere bas gaan staan, maar nee, hij moet gewoon in het midden plaatsnemen.

Hoewel ik meer van Anouk hou, klinkt de muziek prachtig. Toch zit je onwillkeurig meer op allerlei andere zaken te letten. Hoe ver de koorleden hun mond open doen tijdens het zingen bijvoorbeeld. Eén mevrouw krijgt haar mond wel heel erg ver open.

Maar de meeste afleiding geeft toch wel de felgekleurde meneer. Vooral zijn harige benen tussen alle zwarte pantalons en rokken maken de dag helemaal goed.

Ik ben een demente oude zak

Nog acht minuten, dan moeten we bij de kapper zijn. Wij mannen gaan altijd met z’n drietjes. De oudste springt al in de auto. Ik start gelijk en rij 50 meter verder naar het speelveld, waar we de jongste oppikken, bijna zonder vaart te minderen.

Flitsende aktie !

Een kwartiertje later zijn de twee boys al klaar. Het zijn weer lekker korte zomerkoppies. Nu ben ik aan de beurt. Mijn kapster is ontevreden met haar vakantiegeld dus genoeg om over te praten. Knap toch dat vrouwen meerdere dingen tegelijk kunnen doen, knippen en praten bijvoorbeeld. Dat denk ik niet alleen, maar ik hoop het ook vurig – voor mijn kapsel dan…

De twee jongens willen wel even naar buiten totdat ik ook klaar ben.
“Hé papa, daar gaat mama op de fiets !”
Met z’n tweetjes rennen ze naar buiten.

Terwijl de kapster door praat krijg ik een flash-back. Gisteren had mijn vrouwlief het erover dat ze boodschappen wilde gaan doen. In het oude dorp. Dus zou ze meerijden als wij naar de kapper gingen. Daarnet zei ze toch “Jullie moeten gaan”, of was het misschien toch “We moeten gaan”….

Daar komen de jongens de kapsalon weer binnen. “Mama is heel boos dat je haar bent vergeten mee te nemen, nu moest ze dat hele stuk fietsen !”
Oeps.

Als we thuiskomen probeer ik de goedmaakknuffel.
Helpt niet.
Mijn liefste lach ziet er vermoedelijk een beetje schaapachtig uit.
“Je bent een demente oude zak !”, zegt ze.
“Dat stomme blog van je vergeet je toch ook niet !”

Kijk, dat laatste vind ik nou een lullige opmerking.

Biologische experimenten met een vriendin

Een vriendin van mij vertelde dat zij haar lichaam ter beschikking van de wetenschap wilde stellen na haar dood. “Is dat niet een beetje laat ?”, was mijn oprechte reactie. Ze bezit namelijk op het ogenblik een goed geproportioneerd en afgetraind lichaam.

Zelf zag ze dat gelukkig ook in, zodat we kort daarop overeen kwamen dat zij haar lichaam reeds nu ter beschikking zou stellen van een biologisch experiment. De onderzoeker in dit geval zou ik zelf zijn.

Er is al veel bekend over de determinatie van luizen, maar zelf had ik daar toch ook nog enige wetenschappelijke ideeën over. We besloten dit verder uit te werken. De onderzoeksopstelling voor het experiment is eenvoudig. Ik liet haar poedelnaakt plaats nemen op de onderzoekstafel. In haar navel bracht ik zorgvuldig een blaadje sla aan. Voor het slagen van het experiment is het noodzakelijk dat dit blaadje onbespoten is !

Ik bepaalde met behulp van een geodriehoek en een passer het midden van haar lichaam, vlak onder de borsten, recht boven de navel. Hier werd met oostindische inkt een klein kruisje aangebracht. Vervolgens liet ik hier een  aantal luizen vrij, van verschillende soorten.

Na 7 minuten nam ik waar dat een aantal luizen de navel hadden bereikt en het slablaadje opklommen. Deze luizen werden gedetermineerd als bladluizen.
In de periode tussen minuut 12 en 19 kwam luizen aan op een niet nader te noemen plaats, welke gedetermineerd werden als schaamluizen.
Mijn vriendin kreeg na een kleine dertig minuten steeds meer jeuk in haar haar. De hoofdluizen waren aangekomen.

Ondanks verder wachten gebeurde er ruim een uur niets. Toch ontbrak nog één luis. Ik ging met de loep over tot een nauwgezet onderzoek van het naakte lichaam. Waarschijnlijk was de betreffende luis vertraagd door het vele kippenvel, besloot ik.

Juist toen we de moed bijna opgaven, klonk vanaf de linkerborst gejuich. Bovenop de tepel stond de himalayaluis met een klein vlaggetje te zwaaien.

Experiment geslaagd !

^{Voor bloggers die dit experiment thuis willen doen is een factsheet aanwezig.}