Ciske de musical; van Try-out naar Première

De afgelopen weken speelde de Try-out van de musical Ciske de Rat in Hoorn. Samen met de twee andere kids konden we als ouders eindelijk gaan bekijken hoe onze Tom en de rest van de cast het er vanaf brachten.

Nou, dat kunnen we kort samenvatten; het was fantastisch. Wat er allemaal zo goed aan was moet je zelf maar gaan zien, maar ik vond dat de musical een ijzersterk verhaal heeft en erg ontroerend was; vooral wanneer Danny en Dave samen zongen.

De eerste Try-out speelde Tom Jantje met zijn blond/rode haar en dat was wat vreemd want de volwassen Jan bleek bruin haar te hebben. Dat viel blijkbaar meer mensen op want zijn blonde periode duurde niet lang meer zoals je op de foto hierboven ziet.

Het is trouwens heel apart om in de zaal naar je eigen zoon te kijken die met de andere kinderen staat te buigen naar het publiek. Vooral als er zo’n daverend applaus klinkt.

De publiciteitscampagne is ook in volle hevigheid losgebarsten. Jullie zullen vooral de Ciskes voorbij zien komen op de televisie, maar hier heeft Tom de locale pers gehaald. Werkelijk iedereen spreekt me nu aan over mijn ‘beroemde zoon’.

Hoorn is ondertussen al weer verleden tijd. Carré is de volgende stop. Aanstaande vrijdag speelt Tom de première voor onder andere de koningin.

Misschien zit ik wel naast haar.

Mooie vrouw verdient mooie man – Bruinrode heidelibel

Een paar blogjes geleden zat er een prachtig vrouwtje van de Bruinrode heidelibel op een presenteerblaadje. Vandaag bedacht ik ineens wat ze daar aan het doen was; ze zat stilletjes te verlangen naar een knappe vent.

Normaal ben ik niet zo’n koppelaar, maar toen ik deze mannelijke Bruinrode heidelibel (Sympetrum striolatum) tussen de foto’s van de afgelopen vakantie tegenkwam, kon ik het niet laten.

Hieronder laat ik nog wat smakelijke details zien meid, als het wat voor je is; hij woont aan de andere kant van het kanaal.

Spreek je beetje engels ?

De daad overleven dankzij spuug – de Schorpioenvlieg

Sommige beestjes hebben een hele logische naam. Zo ook de Schorpioenvlieg (Panorpa communis), zou je op het eerste gezicht denken. Het achterkantje van dit mannetje ziet er immers gevaarlijk uit, zo met die twee stekels. Schijn bedriegt echter; waar de echte Schorpioenen (Scorpiones) een gifstekel hebben, zit bij de Schorpioenvlieg het voortplantingsorgaan. De twee stekels dienen in het dagelijks leven om het vrouwtje mee vast te houden. Die vrouwtjes missen dus dat schorpioenachtige uiterlijk.

Door die opvallende achterkant, vergeet je helemaal naar de voorkant te kijken. Toch is ook dat de moeite waard, want de enorme snuit is toch ook best bijzonder. Zeker als je weet dat het mannetje met die snuit het vrouwtje een bolletje speeksel aanbiedt voordat hij met haar paart.

Niet uit liefde, maar ter afleiding; geen lekker spuugje leidt tot een dodelijke aanval van moeders.

De Ruijter, schiet op met mijn gestampte muisjes !

De Ruijter, de broodversierder sinds 1860 heeft aan mij altijd een goede klant gehad. Al jaren lang begin ik mijn dag met twee boterhammetjes; één met gestampte muisjes en één met extra pure hagelslag. Alleen de kaas op mijn beschuit was niet van de De Ruijter.

Maar sinds enkele weken terug ben ik zelfs door mijn oorlogsvoorraad heen. Lege schappen in alle winkels, waar dan ook in het land. Op marktplaza doen de gestampte muisjes nu veertig euro per pakje ! Dat is voor mensen die werken in onderwijsland toch niet meer op te brengen…

Dus moet ik me nu behelpen met gewone hagelslag en anijshagel. Eventjes hield ik dat wel vol. Maar nu wil ik weer gewoon mijn gestampte muisjes !

De Ruijter – schiet in hemelsnaam op met die dingen !

De Bruinrode heidelibel – op een presenteerblaadje

Het vrouwtje van de Bruinrode heidelibel (Sympetrum striolatum) heeft niets roods. Dat is allemaal naar het mannetje gegaan. Voor de liefhebbers die het insect van dichtbij bekijken is het vrouwtje veel mooier. Een pallet aan kleuren. Die ogen alleen al. En dan het achterlijf dat kan variëren met groene, grijze en gele kleuren. Zwarte poten met een geel streepje.

Zich veilig voelend op een blaadje in de zon, op een meter of twee hoogte, aan de rand van een open veldje. Zowiezo een goede plek om op libellen-foto-jacht te gaan, vind ik.

Hier kijkt zij naar mij.

En hier kijk ik naar haar.

Haar vriendje; Bruinrode heidelibel man.

Heerschap met een enorme hondenlul

Vanwege de privacy is het gezicht van de eigenaar van dit bijzondere geslachtsdeel (maatje teckel) onherkenbaar gemaakt.

Gezien zijn licht spottende glimlach heb ik niet de indruk dat hij onder de vorm van zijn voortplantingsorgaan lijdt.

Het is natuurlijk ook best wel handig dat je plasser begint te blaffen zodra iemand je portemonnee probeert te rollen.

Hierbij onze excuses voor het niveau van deze bijdrage. Deze is aan de strenge kwaliteitscontrole ontsnapt.

De redactie

Zijn dagen zijn geteld

Nog even is hij de machtige rover, de AH-64 Apache van de insectenwereld. Maar zijn dagen zijn geteld. Iedere glazenmaker leeft maar één seizoen.

In het najaar valt het doek.

Het Junior College; eindelijk een dak boven ons hoofd

Op de één of de andere manier moet ik bij het Junior College van Scholen aan Zee een beetje denken aan een zware bevalling. Eigenlijk hadden we er op dit moment namelijk al moeten werken en leren.

In het begin verdween er nog wel eens iets van de bouwplaats. Nadat Ramirezi persoonlijk een oogje in het zeil ging houden werd dat minder. Maar misschien hielp het ook dat de uitvoerder alles onder stroom had gezet.

Gedurende de bouw gingen we wel eens polshoogte nemen. Maar zonder veiligheidshelm en veiligheidsschoenen werd je vrij snel verwijderd; zeker als je de pech had dat de arbeidsinspectie er net was. Die meneer was duidelijk herkenbaar – het was de enige persoon in het hele gebouw met een helm op zijn hoofd.

De belangrijkste oorzaak van alle vertraging was het dak; er moest een enorm rond dak over het middenstuk van het gebouw komen. Dat high-tech geval bleek echter geleverd te worden door een fabrikant die failliet ging. En dan wordt het moeilijk.

Dus nu hebben we een ander dak. Niet plat en dus bijna onzichtbaar zoals oorspronkelijk de opzet was. Sterker nog; het is alsof de bevalling zo moeilijk ging dat er een vacuümextractie nodig was. Daarbij krijgt het kind een metalen kom op zijn hoofd, waarin middels een slangensysteem een onderdruk wordt opgewekt. De arts kan dan mee trekken aan het hoofdje.

Het nadeel is wel dat het kindje op zijn hoofd een soort van petje heeft na de bevalling. Maar bij een baby verdwijnt dat petje na verloop van enige tijd.

Bij het Junior College zullen we het er mee moeten doen.

Toch kleurt het geheel mooi mee met de lucht. Het is een dak dat zichzelf laat verdwijnen.

Countdown Café bestolen

Countdown café is de laatste dagen volop in de picture. Is het café nu open of dicht ? Intensief speurwerk heeft de mogelijke oorzaak van alle commotie blootgelegd. Barman Jaap was bestolen. De kas van de bar was verdwenen na een kort bezoek aan het toilet.

Daarmee werd Jaap niet alleen beroofd van zijn geld, maar ook van zijn geloof in de goedheid van de mens in het algemeen en van onze bloggers gemeenschap in het bijzonder. Aangezien de kas nu is aangetroffen in de realiteit – en wij zijn café alleen bezoeken in het virtuele – is bewezen dat de volkskrantbloggers geen blaam treft.

Waarmee Jaap d’r weer zin in heeft.

Paard en Puber – zoek de verschillen

Met een knipoog voor Ramirezi.