Air traffic control – tracking Ooievaar 2399

Vriendelijk bedankt voor uw melding van een geringde vogel. hieronder treft u de gegevens over deze vogel aan. Als u fouten in deze melding aantreft verzoeken wij u vriendelijk deze aan ons te melden. Het doel van het verzamelen van ringgegevens is om kennis te vergaren over trek en overleving van vogels.
 
Identificatie
Metalen ring: Arnhem [Netherlands] ……2399 [NLA ……2399]
Andere merktekens: geen andere (kleur)merktekens aanwezig [ZZ]
 
Ringgegevens
Datum (dd.mm.jjjj): 29-11-1998, 00:00, datum is exact op de dag af[0]
Soort: Ooievaar (Ciconia ciconia) [01340]
Geslacht: onbekend [U]
Leeftijd: vijfde kalenderjaar [B]
Plaats: Amaliahof 34, Vlist, Haastrecht, Zuid-Holland, NL [NL19]
Coordinaten: lat: 52° 0′ 0 (52),
lon: 4° 46′ 48 (4.78)   
Nauwkeurigheid: Ergens binnen een straal van 5 km [1]
Vangmethode: onbekend [Z]
Lokmiddelen: onbekend of niet opgegeven [U]
Euring code: NLAA0……239901ZZ0134001340N0ZUUUBBU–99U2911199800000NL19+520000+0044648182003————-
 
Meldgegevens
Datum (dd.mm.jjjj): 06-03-2010, 19:00, datum is exact op de dag af [0]
Soort: Ooievaar (Ciconia ciconia) [01340]
Geslacht: onbekend [U]
Leeftijd: onbekend of niet opgegeven [0]
Plaats: Ravelijnweg, Den Helder, Noord-Holland, NL [NL14]
Coordinaten: lat: 52° 56′ 33 (52.9425867334939),
lon: 4° 46′ 32 (4.77570533752441)   
Nauwkeurigheid: nauwkeurig tot op de ingevulde ringcoordinaten [0]
Vangmethode: niet van toepassing [-]
Lokmiddelen: niet van toepassing [-]
Conditie: levend, verdere lot onbekend, bijvoorbeeld afgelezen met telescoop [9]
Omstandigheden: het ringnummer afgelezen met kijker/telescoop [28]
Euring code: NLAA0……239904ZZ0134001340N0–UUU0-U00—0603201001900NL14+525633+00446320928040010435904116
 
Afgeleide gegevens
Afstand tot ringplaats: 104 kmVerstreken tijd: 4116 dagen
Richting van ringplaats: 359 gradenis 11 Year(s) 3 Month(s) 7 Day(s)
   
Met vriendelijk groet,

Vogeltrekstation – Dutch centre for Avian Migration and Demography

Met dank aan Jeroen Nagtegaal voor de mail

Gevonden; de Grijze tapijtschelp

Op het gevaar af voortaan als een zonderling beschouwd te worden; ook op schelpenpaadjes kijk ik altijd of er nog iets voor me bij ligt. Die schelpen worden opgezogen uit diepere zeegaten in de Waddenzee en je weet maar nooit.

Zo viel gisteren mijn oog op deze jongen. Die heb ik nog niet, dacht ik direct. Het bleek een Grijze tapijtschelp (Venerupis aurea senescens). Een uitgestorven fossiele ondersoort van de Gouden tapijtschelp (Venerupis aurea aurea), volgens mijn schelpengids. Leefde in het Pleistoceen.

Snel opzoeken waar ze gevonden worden; “naast de Waddeneilanden regelmatig aangetroffen in schelpenpaadjes-materiaal.”

Gewoon sneeuwklokje in de schijnwerpers

Ramizoon kan weer lachen

Laten we eerlijk wezen; een schroothandelaar zou er zijn neus voor ophalen. Wat een puinbak. Ramizoon Roeland had in groep 7 een heel apart gebitje bij elkaar gesprokkeld. Een gigantische overbeet en tanden die te ver uit elkaar stonden. Of over elkaar heen groeiden. Dat was nog niet eens het ergste. Hij miste ook nog eens twee kiezen in zijn onderkaak. Die werden getransplanteerd vanuit de bovenkaak naar beneden. Eéntje daarvan heeft dat trouwens niet overleefd. Na enkele jaren afzien is het resultaat verbazingwekkend. Met dank aan de kaakchirurg en de orthodontist. Motto: Hou vol beugelbekkies!

De weg van de kegel

Nou eerst staan ze nog gewoon op de baan, die pinnen. Je probeert natuurlijk een spare, een strike, een double, een turkey, of misschien zelfs een four bagger te gooien. En daar blijft het ook bij; proberen.

Maar als je er dan ééntje hebt geraakt dan begint de weg van de kegel. Eerst in een soort van draaiende trommel omhoog.

Dan met z’n allen gezellig in een mandje.

En als laatste in de rubberen toeters, al helemaal in de driehoeksopstelling.
Klaar voor het volgende rondje.

De koning verveelt zich

Speciale bijdrage voor de paus

Vanmiddag weer gezellig met een klas van zo’n twintig meiden een lesje geboortebeperking gedaan. Zoals je ziet oefenen we met heren van stand in alle kleuren. Het was natuurlijk dikke pret en dat hoort er ook bij.

Condooms zijn het enige voorbehoedsmiddel dat ook helpt tegen geslachtsziekten. Helaas kunnen ze wel eens stuk gaan, met mogelijk een ongewenste zwangerschap tot gevolg. Toen ik de meiden dan ook vroeg naar hun mening over abortus had ik ineens een heel ander klasje.
Een klas waarin de één van mening was dat zij nog te jong was om de verantwoording voor een kind te dragen, terwijl een ander vertelde dat het laten verwijderen van een embryo in haar ogen eigenlijk moord was.

Alle meiden luisterden naar elkaar en hadden respect voor elkaars mening. Ik had er gewoon een heel goed gevoel over.

Totdat ik vanavond de belachelijke mening van de paus over condooms op het nieuws zag.

Waarom mag die man nog steeds zendtijd verknoeien?

Genieten

"Dus dan loop ik lekker helemaal alleen over het strand. Het is er doodstil en het is een beetje mistig. Het zonnetje staat nog laag. Met wat geluk zwemt er een zeehondje met me mee. Nou, dan ben ik echt aan het genieten".

Het is mijn brugklasje duidelijk, het nieuwe hoofdstuk gaat over "genieten". Na deze start over hun docent mogen ze er zelf over nadenken. Iedereen krijgt een blaadje, met de opdracht om er in stilte vijf dingen op te zetten waar ze van genieten.

Het plan is om daarna uit te wisselen in de groepjes, om te eindigen met de klassikale vraag wie er dingen hebben ingevuld die in het hoofdstuk worden behandeld; alcohol, roken en drugs. Dat is meestal niemand, zodat ik de conclusie kan trekken dat het ook zonder al die middeltjes héél goed mogelijk is om ergens van te genieten.

Maar zo ver zijn we nog niet – de kids hebben net hun lijstje af met geniet-momentjes. Nieuwsgierig als altijd loop ik al een beetje door de klas heen om polshoogte te nemen. Hendrik ziet me komen; "meneer, wilt u weten wat ik heb ingevuld?"
"Vertel het maar kerel, waar geniet jij verschrikkelijk van?"

"Poepen meneer!"

Hij trekt er een gezicht bij alsof hij zich zojuist naar volle tevredenheid heeft ontlast.

Onvergetelijke Wulk eieren

"Wat zijn dat eigenlijk voor dingen pap?"
"Eitjes van een Wulk, daar zagen we net nog een slakkenhuis van liggen."
"Er liggen er best veel zeg."
"Weet je wat, we gaan er het woord Wulk mee schrijven."

Tevreden bekijken we het resultaat.
"Zullen we het laten liggen pap?"
"Tuurlijk."
"Dan maak ik er nog wel even Hulk van."

Een kwartiertje later lopen we de duinen in.
"Weet je nog wat het voor dingen waren?"
"Ja, slakkeneitjes."
"En hoe heette die slak dan?"
"Euh, Mulk, Kulk, Vulk, Bulk, ofzo?"

Grapjas.

Eitjes van de Wulk (Buccinum undatum) zitten met meerderen in één eikapsel. De larfjes leven eerst nog enige tijd in dat eikapsel, totdat ze een huisje hebben van ongeveer 3 milimeter hoog. Daarna spoelen de lege eikapsels aan op het strand.

Woedende reactie op pasta skeletten

Pedagogisch volkomen onverantwoord. Belachelijke didactiek. Leerlingen denken na deze lessen dat hun botten uit pasta zijn opgebouwd, een ware blamage voor het nieuwe leren.

Aldus een woedend skelet zojuist op mijn toetsenbord.