De Schuimzwaan

Rimpelloos glijdend over zand
de veren hoog opgestoken
is de Schuimzwaan geboren uit alg
vanuit een golf opgedoken.

©Ramirezi

Botwerper

Toegegeven; het klinkt behoorlijk ouderwets; Botwerpen. Alsof we het over een atletiek onderdeel hebben uit de steentijd. Je ziet Fred Flinstone al voor je met die enorme karbonade op de zijkant van zijn loopwagen. Jabadabadoe !

Het betreft hier echter een hedendaagse meeuw die een platvis werpt; de Bot (Platichthys flesus). Echt goed bekijken welk visje het is valt niet mee, want vers is anders.

De Bot kwam echter goed van pas. Scharwerpen of Scholwerpen zijn namelijk blogtitels van niks.

Dronken aardbei

Helemaal zeker weten doe ik het niet, maar ik dacht de Strawberry Haze, niet verwarren met de Blackberry Haze.

Mij te zoet.

Komkommertijd

Het was al weer een maandje of wat geleden, maar vandaag is Ramivrouw toch maar weer eens een keertje naar haar volkstuintje gegaan.

De uien waren niet meer te vinden tussen het onkruid, maar de komkommers waren niet over het hoofd te zien. Het leek wel of ze waren gezwollen van kwaadheid wegens het gebrek aan aandacht.

Of misschien is het toch een andere soort dan we hadden verwacht.

Bijzonder practicum Bruine Boon

Na een jaar of tien het practicum Bruine Boon (Phaseolus vulgaris) gegeven te hebben kan ik mij toch wel een Bruine Bonen Expert (BBE) noemen. Het lijkt allemaal zo simpel, maar toch is het elk jaar weer een feest om de leerlingen al pulkend aan zo’n boontje te laten ontdekken dat er al een klein kiemplantje in zit.

Vooraf vertel ik nog wel even waar ze ‘m moeten zoeken; tussen die twee halve ‘pinda’s’ met reservevoedsel, de zaadlobben. En vandaag komt na al die jaren een knulletje naar me toe die een boon met drie zaadlobben blijkt te hebben.

Ik durf het bijna niet te zeggen, maar daar kan ik nu lol aan beleven.

Bramendief

Zodra het licht wat minder wordt komt hij naar buiten om zijn kostje bij elkaar te stelen. Ditmaal geen mensenspul zoals soep, patat of een korst brood, maar lekker puur natuur; bramen. 

En allemaal de groeten van de officiële Volkskrantblogmuis.

ROEK

Zwart heeft iets bijzonders. Iets magisch, iets geheimzinnigs, iets met krachten die wij gewone stervelingen niet begrijpen. Vraag maar aan Batman, Zorro, Gothics en Zwarte Piet. Bij al dat zwart hoort vaak nog een cape of nog mooier; vleugels. De zwartste en geheimzinnigste van alle vogels is de Roek (Corvus frugilegus). Mijn duistere favoriet.
 
Het is een vogel die ik in gedachten zie vliegen over mistige slachtvelden uit een ver verleden.

Maar eerlijk is eerlijk, op een auto komt hij beter uit.

Moeder met fors kuiken.

Wat heb ik nu weer aan mijn fiets hangen? – Heggemusje

Jaren geleden had ik een plankje achter op de bagagedrager van mijn fiets geknutseld waar ik de Maxi-cosi op kon schroeven. Da’s zo’n plastic babymandje, destijds nog slechts verkrijgbaar in één uitvoering. Kind erin en karren maar; van frisse buitenlucht groeien ze beter, was mijn theorie. Die bleek te kloppen.

Als ik dan door het dorp reed dan leverde dat nogal eens commentaar op; "Wat heb jij nu weer aan je fiets hangen?"

Daar moest ik even aan denken toen ik vandaag in het schuurtje een voor de stortregen schuilend Heggemusje (Prunella modularis) aantrof.

Tussen de spaken van mijn fiets.