Filmpje: Maanvissen zetten eitjes af

Deze twee dames Maanvis (Pterophyllum scalare) hebben geen man. Dat weerhield ze niet om gisteravond flink wat eitjes af te zetten op de zuiveraar in mijn aquarium. Vreemd genoeg allebei tegelijk, aangestuurd door een mij onbekende biologische oorzaak. Net zo vreemd als het gezamenlijk menstrueren van vrouwen die in hetzelfde huis wonen.

Die eitjes werden fel verdedigd, geen andere vis kwam nog in de buurt van de zuiveraar. Dat verdedigen had een belangrijke reden, namelijk voorkomen dat andere vissen hun eitjes verorberden.

Ze vinden ze zelf veel te lekker, vanochtend was alles schoon op.

Goudhaantje tegen het raam

Bij broer Jan probeerde deze kleine naar binnen te vliegen, maar de ruit was net iets te stevig.
Of ik wist wat voor vogeltje het was. Natuurlijk, niet voor niets de voor- én najaarscursus gevolgd bij vogelwerkgroep Tringa in Schagen.


Tijdens die cursus gingen we naar de duinen in Schoorl om te oefenen en hoorden al direct bij aankomst een onwaarschijnlijk hoog en ijl getjilp. Voor de ouderen onder ons zelfs té hoog.

Helemaal boven in de bomen vlogen een soort pingpongballetjes met veren, de Goudhaantjes (Regulus Regulus).  

Niet te verwarren met de Vuurgoudhaantjes, die zien er bijna hetzelfde uit, maar hebben ook nog een oogstreep. En je ziet het, het duizelige pingpongballetje is keurig met de hand  teruggezet in de boom.

In een punt gedraaid en opgewonden

Als je van architectuur houdt én van natuur, dan ontwerp je volgens mij de mooiste gebouwen. Gewoon omdat organische vormen door mensen vaak als de mooiste worden gezien. Misschien omdat je er iets bekends in herkent. Een kwestie van goed om je heen kijken dus, voordat je aan het ontwerpen slaat.

Deze voorbeelden van mooie organische vormen kwam ik net tegen in een slootje; twee verschillende zoetwater longslakken. Boven de Grote Poelslak (Lymnaea stagnalis), wiens huisje in een puntige punt is gedraaid. Onder de Grote Posthoornslak (Planorbarius corneus) met een opgewonden huisje.

Misschien iets met een trappenhuis, heren architecten?

Nieuwste Eco-Kinderwagen: de Rami-Cosi

De ideale milieuvriendelijke kinderwagen heeft eindelijk de tekentafel van het Ramirezi blije baby team verlaten. Een eco-kinderwagen geheel samengesteld uit milieuvriendelijke materialen. Door het slimme draagbare ontwerp konden de wielen zelfs vervallen. 

De trotse ontwerper liet weten geïnspireerd te zijn door de Mossel (Mytilus edulis); hij stelde zich een enorme Mossel gevuld met mosselzaad voor tijdens het creatieve proces.

Slechts € 299,- inclusief bezorgkosten. Bestel direct online!

De bijzondere ogen van de Kwalvlo

Kijk eerst eens naar mijn prachtige groene ogen, voordat je weer bah roept of zoiets! 

Wat kijkt ze schattig in de lens, toch? Het is een Kwalvlo (Hyperia galba), net gevonden op het strand – haar gastheer de kwal was gevlogen. Het is een meisje, dat kun je zien aan de kleine antennetjes.

Normaal is ze op reis over de woelige baren in haar kwal en eet ze lekker mee van kwallen-maaltijden en kwallen-eitjes. 

Zoals je ziet is het een minuscuul beestje, maar schijnbaar toch lekker genoeg om moeite voor te doen; als je een vogel een kwal stuk ziet pikken dan zou dat wel eens voor deze kleine met de grote groene ogen kunnen zijn.

Platbuikspin over de vloer

Wij hebben een diepe sloot in onze kamer en als je maar lang genoeg door loopt dan kom je in het enge bos terecht.

Nou welkom allemaal, dit is dus ons parket, zoals je ziet met velling tussen de planken. Best diep, maar wij stappen er gewoon overheen hoor. En het enge bos is eigenlijk gewoon de deurmat. Allemaal een kwestie van gezichtspunt. Het is trouwens heel goed als je je zo nu en dan in het gezichtspunt van een ander kunt verplaatsen.

Om te oefenen hebben we dat nu even samen gedaan voor deze kleine Platbuikspin (Gnaphosidae, genus Drassodes). 

Morgen op het werk allemaal net zoiets proberen met die jeweetwel collega.

Trouwens; dat tuutje aan de achterkant van deze kleine jager is de spinklier.

Vies filmpje

Dit is een vies filmpje.

Bah.

Kwakkies, Kwatten, Kwalletjes; woorden die niet voor niets erg op elkaar lijken. Leg vooral de nadruk op de eerste drie letters.

Op het strand lagen dikke rochels, alsof er een oud kereltje in een smoezelige lange jas al kwattend langs de vloedlijn had gelopen. Het waren rochels die je op kon pakken, merkte ik al gauw. Te groot voor een Zeedruif, misschien kleine Kompaskwalletjes?

Of toch…