Vliegende Fairy Terns

Sorry hoor, maar ik kan het niet laten. Dochter Marijke is terug en heeft me gisteren de filmpjes laten zien van Denis Island. Ze had van alles vastgelegd hoor, van eeuwenoude schildpadden die verliefd achter haar aan hobbelen tot vogels in alle soorten en maten. Maar deze fragiele witte engel, de Fairy Tern of White Tern (Gygis alba) was vanaf het begin mijn favoriet, daar moest ik jullie nog een keertje mee lastig vallen. Want een filmpje waarin ze vrijuit vliegen zegt toch weer meer dan een foto van een gevangen exemplaar.

Eigenlijk willen ze haar gewoon weg hebben, denkt mijn dochter, maar omdat ze zo klein en licht zijn vallen ze niet aan. In plaats daarvan blijven ze gewoon vlak boven haar hoofd vliegen. Fijn om te weten dat niet ieder vogeltje op een afgelegen eiland evolueert richting plompe Dodo.

Vogelen op Denis Island (12) – meer Fairy Terns

In het vorige blogje over de Fairy Tern (Gygis alba) schreef ik dat deze vogel geen nest maakt maar het ei op een kale tak legt. Het gebrek aan houvast zouden de kuikens compenseren door een flinke ‘vasthoudendheid’ oftewel stevige klauwtjes.

In de praktijk valt dat dus tegen, want mijn dochter vindt regelmatig kuikens die naar beneden zijn gekukeld. Die brengt zij vervolgens naar ‘iemand die ook werk doet voor Nature Seychelles’ en dan komt het goed. Hierboven zie je zo’n weesje, het “ik ben zielig” druipt er vanaf.

We eindigen met een vrolijker foto van mede onderzoeker Rienk Apperloo, waar een lekker hapje van eigenaar wisselt. Een plaatje.

Vogelen op Denis Island (10) – Tropicbird Chick

Mijn dochter heeft het in haar mails vanaf Denis Island consequent over de Tropicbird muppet, maar ik hou het netjes op een kuiken van een Keerkringvogel (Phaethontidae). De ouders komen dankzij hun verlengde staart bijzonder gracieus over in volle vlucht, het kuiken heeft inderdaad iets van een dikke witte Pino. Beide foto’s laten hetzelfde beestje zien, dat in een week of drie behoorlijk in omvang is toegenomen. Pa en ma zijn ten tijde van de tweede foto op zoek naar voedsel en hebben Pinootje zolang alleen achtergelaten. Slechts eens in de paar dagen wordt hij verwend met een maaltijd. Daarbij wordt hij uiteindelijk zo dik dat hij eerst af moet vallen voordat hij kan vliegen, handig. Ik hoop dat we over een paar weken een foto kunnen laten zien waarop hij nog meer op de echte Pino is gaan lijken.

Vogelen op Denis Island (9) – Seychelles Magpie Robin

Op het eerste gezicht zou je denken; wat doet die goeie oude Hollandse Ekster nu weer op de Seychellen? Zodra je wat beter kijkt zie je al snel dat het een andere vogel is, een beetje het negatief van de Ekster zoals wij hem kennen. Het is de Seychelles Magpie Robin (Copsychus sechellarum).

In 1970 waren er nog maar 16 van in leven. Nu zijn dat er zo’n 250. Op Denis Island vliegen er een stuk of 40. Dus er zullen niet veel mensen zijn die kunnen zeggen dat zij er ééntje vast hebben gehouden.

Vogelen op Denis Island (5) – the Seychelles Warbler

Na de bijvangst komen we nu toch echt bij het vogeltje waar het allemaal om draait in het Seychelles Warbler Project, het zal je niet echt verbazen; dat is de Seychelles Warbler ((Acrocephalus sechellensis). Niet eens zo’n heel opvallend vogeltje, het uiterlijk heeft iets van een fitis, de zang iets van het fluiten van een bouwvakker.

De foto’s laten achtereenvolgens het zoeken, het vangen in een netje, het ringen en het poseren van de knapste Warbler van de dag zien.  Uiteraard worden ze niet alleen geringd, er wordt ook van alles opgemeten en er wordt wat bloed afgenomen.

De recordvangst staat op vijf vogeltjes per dag, dus je kunt je  voorstellen dat het een nogal bewerkelijk geheel is. Zeker in het begin wilde er nog wel eens een vogeltje letterlijk gevlogen zijn voordat hij de gehele behandeling had ondergaan, maar ondertussen gaat het prima.

Tot slot de laatste foto, daar hoort voor mij een gevoel bij. Als je zelf wel eens een vogeltje hebt vastgehouden dan weet je het al. Ze zijn verbazingwekkend licht, zacht en warm. Een klein en kwetsbaar levend wezentje dat helemaal in je macht is en zich daar vreemd genoeg niet eens zo heel erg druk over lijkt te maken. Hoewel; wat kan dat hartje tekeer gaan.

Vogelen op Denis Island (4) – the real Angry Bird

Speel je wel eens Angry Birds op je smartphone? Of ben je overgestapt naar Angry Birds Star Wars? Eigenlijk denk ik dat je er, net zoals ik – al weer helemaal klaar mee bent. Maar goed, nu gaan we niet flink doen over het level dat we hebben gehaald. Een beetje schieten met een virtuele Angry Bird op een stapeltje balken en stenen is natuurlijk ook weer niet zo heel erg bijzonder. Nee, dan mijn dochter, die heeft op Denis Island al meerdere keren een echte Angry Bird gevangen in haar netje, van vlees en bloed.

Het is de Madagascar Red Fody (Foudia madagascariensis).  Ze schrijft; “Deze zijn heel agressief en pikken je helemaal lek. Erg grappig”.

Vogelen op Denis Island (3) – de Fairy Tern

Laat ik eerst even uitleggen hoe dochter Marijke die vogeltjes vangt, daar op Denis Island. Het beestje dat onderzocht wordt is de Seychelles Warbler (Acrocephalus sechellensis). Deze is territoriaal, dus het eiland bestaat uit allemaal kleine gebiedjes met daarin zo’n vogeltje. Om ze te vangen hebben ze een leuk trucje; er wordt op een strategische plek een net opgehangen en vervolgens wordt een mp3-tje afgespeeld met vogelgeluid. Nieuwsgierig als het beestje is komt het snel kijken en vliegt als het goed gaat het net in. Dat klinkt natuurlijk makkelijker dan het is en daarnaast wil het ook nog wel eens gebeuren dat de verkeerde vogel een kijkje komt nemen.

Mijn dochter heeft nu al een favoriete bijvangst, namelijk de Fairy Tern. “Zo mooi wit met gigantisch zwarte ogen. Ze zijn elkaar altijd aan het poetsen. Zodra je iets te dichtbij komt gaan ze een meter voor je neus hangen om je weg te jagen.”

Zelf vind ik de (bij)namen die ze deze knappert hebben gegeven ook al veelzeggend. Zo worden ze ook wel Love bird genoemd, Angel Tern en White Noddy. Of in gewoon Nederlands; de Opaalstern (Gygis alba).

Bijzonder aan dit vogeltje is zonder meer zijn nest; dat heeft hij namelijk niet – de waaghals legt het ei gewoon op een kale tak of richel. Het voordeel daarvan schijnt te zijn dat parasieten geen kans krijgen, maar een niet onbelangrijk nadeel is dat de kuikens naar beneden kunnen kukelen. Gelukkig schijnen die behoorlijk ontwikkelde pootjes te hebben – het zijn vasthoudende types.

Even snel een Torenvalkje gevangen

Eigenlijk vergader ik nooit ’s avonds, maar voor alles is er een eerste keer. Alleen is het wel een beetje flauw om juist dan aan de deur te komen omdat er een Torenvalkje (Falco tinnunculus) tegen het raam is gevlogen.

Gelukkig was er een andere reddende engel aanwezig – namelijk mijn dochter Marijke. Die is handig met handdoeken én vogels.

 

Vogelen op Lundy Island (11) – De Bonte Kraai in het licht

Zelfs als je niet zo gek bent op de Bonte Kraai (Corvus cornix), dan nog blijft het een mooi plaatje, zo met die vuurtoren op de achtergrond. Op Lundy hebben ze het over de hooded crow, ook een fraaie naam, maar dan voor een rockbandje.

Zo langzamerhand begin ik te vermoeden dat Ramidochter vooral heimwee krijgt op het moment dat ze weer terug naar Nederland moet. Of zou ik te veel van mezelf uitgaan?

Vogelen op Lundy Island (9) – Grote Mantelmeeuw met ruzie

Vandaag maakte Marijke een rondje over het eiland, lekker in haar ééntje zes uur lang op pad. Onderweg kwam zij deze Grote Mantelmeeuwen (Larus marinus) tegen, die zich tot haar verbazing weinig van haar aantrokken. Terwijl ze toch echt drie eieren hadden. Misschien kwam het omdat ze het drukker met elkaar hadden, er werd nog een behoorlijke ruzie uitgevochten. Auw!