Teach as you preach

Evolution MegaLab

Mooie verhaaltjes Rami, over dat Evolution MegaLab. Alleen willen we geen verhaaltjes maar daden. Nog voor het blog-interbellum heb ik jullie iets verteld over het Evolution MegaLab; dat het een leuk project is om met leerlingen te doen.

Dus je begrijpt het al; vandaag ging ik aan de slag met slakken en zo’n twintig meiden. De vorige les liet ik ze bij het binnenkomen in de klas een willekeurig blaadje pakken van mijn tafel. Er lagen blaadjes in de kleur van de ondergrond en blaadjes in een veel opvallender kleur. Toen we gingen tellen bleek driekwart van de klas een blaadje gepakt te hebben dat opviel ten opzichte van de ondergrond. Waren het slakken geweest dan had een vogel ze te pakken gehad. De gecamoufleerde beestjes overleven en planten zich voort; zo werkt evolutie camouflage in de hand. Die snapten ze.

Vandaag gingen we na een korte instructie (je had sommige gezichten moeten zien, het leek wel alsof ik ze opdroeg om de weekdiertjes rauw op te eten) op pad. Ik fietste met de groep door het bos en op allerlei verschillende plekken werden groepjes aan het inventariseren gezet. Al snel bleek dat de meeste meiden hun weerzin tegen slakken overwonnen. Er werd gewoon lekker gewerkt; kleuren bekeken, strepen geteld.

En de enkeling die het allemaal echt niet kon schelen – ach die waren even goed even lekker in de buitenlucht.

Kip in trance

Was je klaar met de opdracht, dan moest je verzamelen bij de kinderboerderij. Daar liet één van mijn leerlingen nog even zien hoe je een kip moet hypnotiseren. Op haar rug leggen en lijntjes trekken boven het koppie. Het arme beestje was geruime tijd volledig van de wereld. 

Je begrijpt het; mijn lol in het lesgeven raak ik op deze manier voorlopig nog niet kwijt.

Teach as you preach

Evolution MegaLab

Mooie verhaaltjes Rami, over dat Evolution MegaLab. Alleen willen we geen verhaaltjes maar daden. Nog voor het blog-interbellum heb ik jullie iets verteld over het Evolution MegaLab; dat het een leuk project is om met leerlingen te doen.

Dus je begrijpt het al; vandaag ging ik aan de slag met slakken en zo’n twintig meiden. De vorige les liet ik ze bij het binnenkomen in de klas een willekeurig blaadje pakken van mijn tafel. Er lagen blaadjes in de kleur van de ondergrond en blaadjes in een veel opvallender kleur. Toen we gingen tellen bleek driekwart van de klas een blaadje gepakt te hebben dat opviel ten opzichte van de ondergrond. Waren het slakken geweest dan had een vogel ze te pakken gehad. De gecamoufleerde beestjes overleven en planten zich voort; zo werkt evolutie camouflage in de hand. Die snapten ze.

Vandaag gingen we na een korte instructie (je had sommige gezichten moeten zien, het leek wel alsof ik ze opdroeg om de weekdiertjes rauw op te eten) op pad. Ik fietste met de groep door het bos en op allerlei verschillende plekken werden groepjes aan het inventariseren gezet. Al snel bleek dat de meeste meiden hun weerzin tegen slakken overwonnen. Er werd gewoon lekker gewerkt; kleuren bekeken, strepen geteld.

En de enkeling die het allemaal echt niet kon schelen – ach die waren even goed even lekker in de buitenlucht.

Kip in trance

Was je klaar met de opdracht, dan moest je verzamelen bij de kinderboerderij. Daar liet één van mijn leerlingen nog even zien hoe je een kip moet hypnotiseren. Op haar rug leggen en lijntjes trekken boven het koppie. Het arme beestje was geruime tijd volledig van de wereld. 

Je begrijpt het; mijn lol in het lesgeven raak ik op deze manier voorlopig nog niet kwijt.

Met je Gewone Tuinslak in het Evolution MegaLab

Cepaea nemoralis01

Heerlijk, eindelijk evolutie onderzoek waar we allemaal aan mee kunnen doen! We gaan onderzoeken in hoeverre de Gewone Tuinslak (Cepaea nemoralis) en de Witgerande Tuinslak (Capaea hortensis) zijn veranderd de afgelopen 50 jaar. De huisjes van deze weekdiertjes zijn verkrijgbaar in de kleuren geel, rose of bruin zijn en ze hebben er géén, één of meerdere zwarte banden over lopen, het zijn net judoka’s. Zie de recording sheet hieronder:

Cepaea recording sheet

De kleur van het huisje heeft invloed op de zichtbaarheid voor roofdieren zoals vogels. Een lichter gekleurd huisje is geschikter voor een warme omgeving, terwijl een bruin huisje weer beter voordelen heeft in een koele omgeving. De kleuren zijn erfelijk en de vraag is nu of het voorkomen van bepaalde kleuren door de veranderende omgeving en het opwarmende klimaat is gewijzigd.

Cepaea nemoralis 3

Hier zie je hoe je je moet aanmelden voor het Evolution MegaLab. Het is een prachtige website waar je ook alle informatie kunt vinden die nodig is. Een hele duidelijk uitleg wordt ook gegeven in deze instructievideo van Menno Schilthuizen (Naturalis). Veel informatie en downloads zijn ook te vinden op website van Naturalis.

Cepaea nemoralis 4

Uiteraard kon ik het niet laten om het zelf ook uit te proberen. Hierboven zie je het grafiekje dat Evolution MegaLab voor me heeft gemaakt van mijn vondsten. Ik heb géén bruine huisjes gevonden. De site gaf aan dat de aantallen nog te klein waren om evolutie in mijn omgeving aan te tonen.

Cepaea nemoralis 5

Hierboven zie je mooi een aantal verschillend gekleurde huisjes bij elkaar. Ik heb ze opgeraapt en op het waterbakje voor de vogels gezet. Het werd direct een gezellige boel. Gedurende de dag zijn ze allemaal afgedaald de voortuin in, ze eten meestal alleen algen en afval, dus voor je planten hoef je niet te vrezen.

Cepaeakaart

Het kaartje hierboven laat zien dat er nog een slakkenteller bij mij boven in de Noordkop bezig is. Ook hij of zij heeft geen bruine huisjes gevonden, die zie je wel wat lager in het land tevoorschijn komen. Deze kleur zou je ook meer verwachten in bossen; wat koeler dan de omgeving en met veel bruine tinten.

Cepaea nemoralis 6

Of iedereen nu direct zijn tuin in rent weet ik niet, maar als je leerkracht bent of docent dan is dit toch een fantastische onderzoeksopdracht voor je leerlingen?


Aanvulling, we hebben dus wel bruine exemplaren in de Noordkop:

Slaknoorderhaven


Aanvulling; het maakt mogelijk verschil waar je zoekt. Deze waarneming heb ik aan de Noordkant van Noorderhaven gezocht, hoofdzakelijk op de grond. Met als resultaat veel meer bruine exemplaren dan dat ik eerder in de bomen aantrof.

Noorderhaven17mei