Vliegende Fairy Terns

Sorry hoor, maar ik kan het niet laten. Dochter Marijke is terug en heeft me gisteren de filmpjes laten zien van Denis Island. Ze had van alles vastgelegd hoor, van eeuwenoude schildpadden die verliefd achter haar aan hobbelen tot vogels in alle soorten en maten. Maar deze fragiele witte engel, de Fairy Tern of White Tern (Gygis alba) was vanaf het begin mijn favoriet, daar moest ik jullie nog een keertje mee lastig vallen. Want een filmpje waarin ze vrijuit vliegen zegt toch weer meer dan een foto van een gevangen exemplaar.

Eigenlijk willen ze haar gewoon weg hebben, denkt mijn dochter, maar omdat ze zo klein en licht zijn vallen ze niet aan. In plaats daarvan blijven ze gewoon vlak boven haar hoofd vliegen. Fijn om te weten dat niet ieder vogeltje op een afgelegen eiland evolueert richting plompe Dodo.

Farewell Denis!

Aan alles komt een eind, ook aan twee maanden vogelonderzoek op een Seychellen eilandje van 1,31 km².

De laatste foto is een toepasselijke afsluiting, Marijke met een Fairy tern. Deze bleef zitten en hij liet zich zo oppakken. Zij denkt dat hij een zere vleugel had: “Zodra je hem op je hand zette klom hij op je schouder of zelfs op je hoofd. Schattig! Het vogeltje hebben we weer weggebracht, dus er wordt nu voor gezorgd.”

Namens Marijke en mij iedereen bedankt voor de leuke reacties de afgelopen tijd!

Vogelen op Denis Island (12) – meer Fairy Terns

In het vorige blogje over de Fairy Tern (Gygis alba) schreef ik dat deze vogel geen nest maakt maar het ei op een kale tak legt. Het gebrek aan houvast zouden de kuikens compenseren door een flinke ‘vasthoudendheid’ oftewel stevige klauwtjes.

In de praktijk valt dat dus tegen, want mijn dochter vindt regelmatig kuikens die naar beneden zijn gekukeld. Die brengt zij vervolgens naar ‘iemand die ook werk doet voor Nature Seychelles’ en dan komt het goed. Hierboven zie je zo’n weesje, het “ik ben zielig” druipt er vanaf.

We eindigen met een vrolijker foto van mede onderzoeker Rienk Apperloo, waar een lekker hapje van eigenaar wisselt. Een plaatje.

Vogelen op Denis Island (3) – de Fairy Tern

Laat ik eerst even uitleggen hoe dochter Marijke die vogeltjes vangt, daar op Denis Island. Het beestje dat onderzocht wordt is de Seychelles Warbler (Acrocephalus sechellensis). Deze is territoriaal, dus het eiland bestaat uit allemaal kleine gebiedjes met daarin zo’n vogeltje. Om ze te vangen hebben ze een leuk trucje; er wordt op een strategische plek een net opgehangen en vervolgens wordt een mp3-tje afgespeeld met vogelgeluid. Nieuwsgierig als het beestje is komt het snel kijken en vliegt als het goed gaat het net in. Dat klinkt natuurlijk makkelijker dan het is en daarnaast wil het ook nog wel eens gebeuren dat de verkeerde vogel een kijkje komt nemen.

Mijn dochter heeft nu al een favoriete bijvangst, namelijk de Fairy Tern. “Zo mooi wit met gigantisch zwarte ogen. Ze zijn elkaar altijd aan het poetsen. Zodra je iets te dichtbij komt gaan ze een meter voor je neus hangen om je weg te jagen.”

Zelf vind ik de (bij)namen die ze deze knappert hebben gegeven ook al veelzeggend. Zo worden ze ook wel Love bird genoemd, Angel Tern en White Noddy. Of in gewoon Nederlands; de Opaalstern (Gygis alba).

Bijzonder aan dit vogeltje is zonder meer zijn nest; dat heeft hij namelijk niet – de waaghals legt het ei gewoon op een kale tak of richel. Het voordeel daarvan schijnt te zijn dat parasieten geen kans krijgen, maar een niet onbelangrijk nadeel is dat de kuikens naar beneden kunnen kukelen. Gelukkig schijnen die behoorlijk ontwikkelde pootjes te hebben – het zijn vasthoudende types.