Feral goats

Sommige beesten zijn op zich al fotogeniek, kijk maar eens naar zijn mooie draaiende hoorn en indrukwekkende sik. Maar laten we eerlijk zijn, de Feral goat doet het helemaal goed in een flinke stortbui. Het zijn verwilderde geiten, in dit geval in de Wicklow mountains.

De foto’s zijn weer van ‘telelens’ – Tom.

Noordse Stormvogel – een fotomodel

Op Skellig Michael kwamen we deze Noordse Stormvogel (Fulmarus glacialis) tegen. Die staan bekend om het spuwen van olieachtig maagsap naar een ieder die het nest te veel nadert.

Waarschijnlijk gewend aan de mens, dit exemplaar – en in korte tijd uitgegroeid tot een fotomodel van internationale allure. Overigens alleen voor het poseren, want op de catwalk wordt het niets. De pootjes waren duidelijk ontworpen voor op zee en in de lucht – lopen is géén gezicht.

De Jan van Genten kolonie op Little Skellig

De mooiste trip tijdens de vakantie naar Ierland was zonder meer die naar de kolonie Jan van Genten op Little Skellig. We vertrokken met een klein bootje vanuit Portmagee, ruim een uur varen. De eerste foto laat het eiland zien vanaf het tweede eilandje, Skellig Michael. Daar kun je nog op, om de bouwsels te bewonderen van monniken uit de zesde eeuw, maar eerlijk gezegd was ik liever even gaan klauteren tussen de Jan van Genten. Die maken een enorme indruk, met zo’n 66.000 stuks op die enorme rots. Eén van de grootste kolonies van Europa. Je hoort ze roepen, ziet ze overal om je heen vliegen en duiken naar vis en je kunt ze zelfs behoorlijk ruiken. Intimiderend.

Op de één of andere manier moest ik denken aan het overweldigende van een massale scène uit Lord of the Rings. Met als klein verschil dat in dit geval het meeste camerawerk van zoon Tom is.

Broeden op een klif

Jullie hebben nog iets van mij tegoed. Ik heb jullie volkskrantbloggers namelijk hier iets beloofd.

Op vakantie in Ierland zijn we uiteraard op zoek gegaan naar deze favoriet, de Papegaaiduiker. Dat viel nog niet mee, kliffen zat, maar dichtbij komen was voor ons niet mogelijk. Gelukkig zat er op de camera van zoon Tom een behoorlijke zoomlens, zodat we toch nog iets konden zien en vastleggen.

De bovenste foto is niet zo moeilijk, hieronder zie je Zeekoeten en helemaal onderaan, flink ingezoomd, die Papegaaiduikertjes. We zagen ze dus niet van dichtbij, maar alleen al om ze zo lekker knullig te zien vliegen maakte onze dag helemaal goed.

Mary from Dungloe 2010

Bij het ontwaken uit de zomerse blogwinterslaap gelijk maar een feestelijke bijdrage.

Onze laatste stop in het fantastische Ierland was een huisje vlak bij Dungloe. Bij aankomst zoeken naar het huisje waar een briefje met ‘Ramirezi’ achter de ruit is geplakt, de sleutel zit al in de deur. De eigenaar verscheen enige tijd later en drukte ons direct op het hart om vooral naar het festival te gaan, een week lang muziek, veel Guinness en de verkiezing van de 43rd Mary from Dungloe. Het hoogtepunt van het jaar voor het dorp. Hieronder maken de dames een Iers dansje.

Bij het voorstellen van de Mary’s had ik al snel een favoriet; de Edinburgh Mary. Een leuke en frisse verschijning. Ze zag er ook intelligent uit, want denk nu niet dat het allemaal domme blondjes zijn. De vorige Mary was advocate. Toch vraag ik me altijd af waarom meiden aan dit soort dingen mee willen doen, zeker toen de spreker nog even subtiel liet vallen dat zijn keuze zou vallen op de Mary met het grootste achterwerk.

Vandaag kon ik het toch niet laten; even op het internet kijken wie uiteindelijk met de titel terug naar huis is gegaan.

Zowaar; de 43rd Mary from Dungloe is Jemma Ferry from Edinburgh, vooral dankzij haar zang en vioolspel.

Blijkbaar heb ik er verstand van, ben benieuwd voor welke jury ik gevraagd word.