Vogelen op Denis Island (10) – Tropicbird Chick

Mijn dochter heeft het in haar mails vanaf Denis Island consequent over de Tropicbird muppet, maar ik hou het netjes op een kuiken van een Keerkringvogel (Phaethontidae). De ouders komen dankzij hun verlengde staart bijzonder gracieus over in volle vlucht, het kuiken heeft inderdaad iets van een dikke witte Pino. Beide foto’s laten hetzelfde beestje zien, dat in een week of drie behoorlijk in omvang is toegenomen. Pa en ma zijn ten tijde van de tweede foto op zoek naar voedsel en hebben Pinootje zolang alleen achtergelaten. Slechts eens in de paar dagen wordt hij verwend met een maaltijd. Daarbij wordt hij uiteindelijk zo dik dat hij eerst af moet vallen voordat hij kan vliegen, handig. Ik hoop dat we over een paar weken een foto kunnen laten zien waarop hij nog meer op de echte Pino is gaan lijken.

Vogelen op Denis Island (8) – Seychelles Skink en Gekko

Dit is een blog met als belangrijkste insteek de biologie en daar zijn er natuurlijk nog veel meer van, want het is een vrijwel onuitputtelijk onderwerp.

Misschien hebben mijn blogjes wel als herkenbare stijl het feit dat veel van de beestjes vast worden gehouden. Dat vind ik leuk, maar dat doe ik lang niet altijd zelf. Sterker nog – op veel foto’s zul je mijn dochter dat zien doen. Die ziet alles sneller en kan nog goed vangen ook. De laatste tijd met behulp van een netje meestal vogeltjes, maar zonder netje waren het altijd al reptielen.

Ook op de Seychellen gaat zij er lekker mee door, getuige deze Seychelles Skink (Trachylepis seychellensis) en een Gekko.

Vogelen op Denis Island (7) – Seychelles Paradise Flycatcher

Kijk nu eens, dit vogeltje is werkelijk prachtig! Het is de Seychelles Paradise Flycatcher (Terpsiphone corvina). Het vogeltje staat te boek als een zeer bedreigde soort, omdat het tot voor kort bijna alleen voorkwam op het eiland La Digue. Dankzij het uitzetten van 23 volwassen exemplaren op Denis Island in 2008, kan mijn dochter er nu ook van genieten. Haar mede onderzoeker Rienk Apperloo wist ze uiteindelijk prachtig op de foto vast te leggen. De zwarte met de lange staart is het mannetje. Ze zijn eigenlijk maar heel klein, zo’n 20 centimeter. Volgens mijn dochter lijken ze forser door hun grote kop en bek en natuurlijk die lange staart, waar zelfs de Staartmees een puntje aan kan zuigen.  Het mannetje heeft echt prachtige blauwe kleuren bij de kop, die mij doen denken aan de kleuren van een Neon Tetra.

Ze schrijft: “Vandaag was er eentje die ik had kunnen aanraken, zo dichtbij. Hij vloog bijna ons net in… maar helaas.

Vogelen op Denis Island (5) – the Seychelles Warbler

Na de bijvangst komen we nu toch echt bij het vogeltje waar het allemaal om draait in het Seychelles Warbler Project, het zal je niet echt verbazen; dat is de Seychelles Warbler ((Acrocephalus sechellensis). Niet eens zo’n heel opvallend vogeltje, het uiterlijk heeft iets van een fitis, de zang iets van het fluiten van een bouwvakker.

De foto’s laten achtereenvolgens het zoeken, het vangen in een netje, het ringen en het poseren van de knapste Warbler van de dag zien.  Uiteraard worden ze niet alleen geringd, er wordt ook van alles opgemeten en er wordt wat bloed afgenomen.

De recordvangst staat op vijf vogeltjes per dag, dus je kunt je  voorstellen dat het een nogal bewerkelijk geheel is. Zeker in het begin wilde er nog wel eens een vogeltje letterlijk gevlogen zijn voordat hij de gehele behandeling had ondergaan, maar ondertussen gaat het prima.

Tot slot de laatste foto, daar hoort voor mij een gevoel bij. Als je zelf wel eens een vogeltje hebt vastgehouden dan weet je het al. Ze zijn verbazingwekkend licht, zacht en warm. Een klein en kwetsbaar levend wezentje dat helemaal in je macht is en zich daar vreemd genoeg niet eens zo heel erg druk over lijkt te maken. Hoewel; wat kan dat hartje tekeer gaan.

Vogelen op Denis Island (3) – de Fairy Tern

Laat ik eerst even uitleggen hoe dochter Marijke die vogeltjes vangt, daar op Denis Island. Het beestje dat onderzocht wordt is de Seychelles Warbler (Acrocephalus sechellensis). Deze is territoriaal, dus het eiland bestaat uit allemaal kleine gebiedjes met daarin zo’n vogeltje. Om ze te vangen hebben ze een leuk trucje; er wordt op een strategische plek een net opgehangen en vervolgens wordt een mp3-tje afgespeeld met vogelgeluid. Nieuwsgierig als het beestje is komt het snel kijken en vliegt als het goed gaat het net in. Dat klinkt natuurlijk makkelijker dan het is en daarnaast wil het ook nog wel eens gebeuren dat de verkeerde vogel een kijkje komt nemen.

Mijn dochter heeft nu al een favoriete bijvangst, namelijk de Fairy Tern. “Zo mooi wit met gigantisch zwarte ogen. Ze zijn elkaar altijd aan het poetsen. Zodra je iets te dichtbij komt gaan ze een meter voor je neus hangen om je weg te jagen.”

Zelf vind ik de (bij)namen die ze deze knappert hebben gegeven ook al veelzeggend. Zo worden ze ook wel Love bird genoemd, Angel Tern en White Noddy. Of in gewoon Nederlands; de Opaalstern (Gygis alba).

Bijzonder aan dit vogeltje is zonder meer zijn nest; dat heeft hij namelijk niet – de waaghals legt het ei gewoon op een kale tak of richel. Het voordeel daarvan schijnt te zijn dat parasieten geen kans krijgen, maar een niet onbelangrijk nadeel is dat de kuikens naar beneden kunnen kukelen. Gelukkig schijnen die behoorlijk ontwikkelde pootjes te hebben – het zijn vasthoudende types.

Vogelen op Denis Island (2) – de ‘toilet-spin’

De reacties op mijn vorige blogje over Denis Island gingen nogal eens over de enge beesten, of zoals mijn dochter ze noemt; de griezeldiertjes.

Mooie foto’s, alleen ontbrak er ééntje, namelijk die van de beschreven grote harige spin die in het toilet zat. Nu wil ik graag voorkomen dat jullie allerlei rare fantasieën krijgen van hoe dat beest er uit zou zien. Dus ondanks dat ik ook foto’s binnen heb gekregen van schattige vogels; we moeten prioriteiten stellen; eerst de ‘toilet-spin‘, zie hieronder.

Iedereen kan weer rustig gaan slapen; hij is terecht.

Vogelen op Denis Island (1)

Ramidochter Marijke gaat vrolijk verder met haar studie biologie en niet zonder reden; zij is net begonnen met het verzamelen van gegevens op Denis Island, een piepklein Seychellen eilandje. Daar blijft ze maar liefst twee maanden. Net zoals haar vorige avontuur op Lundy Island houden we jullie de komende weken regelmatig op de hoogte over van alles dat daar vliegt, kruipt en zwemt.

Over het onderzoek waaraan zij meehelpt later meer, we beginnen met wat voor arachnofoben waarschijnlijk griezelverhalen zijn. Het is een klein eilandje, maar dat betekent niet dat de insecten en andere ongewervelden dat ook zijn. Zo is zij al meerdere malen per ongeluk door een web gelopen van de onderstaande spin, duidelijk groter dan haar hand. Mijn kapster deinsde achteruit bij het zien van de foto, maar mijn dochter vindt het allemaal prachtig, ‘ze zijn toch niet zo snel’. Gisteren vertelde zij op skype dat ze in het toilet van haar huisje een spin zo groot als haar hand had gezien, maar deze was harig. Helaas was hij weg nadat zij naar haar fototoestel was gerend en ze had geen idee waar hij nu was gebleven – misschien toch maar even goed je bed bekijken voordat je erin stapt?

De enorme Duizendpoten krijgen meer respect – die hebben een zeer pijnlijke beet en zijn bliksemsnel. Bij haar begeleidster kroop er ééntje uit het afvoerputje van de douche, die zelfs nadat hij was onthoofd de dames bleef aanvallen, maar dan met de beide stukjes van zijn doormidden gehakte lichaam. Bij het maken van de onderstaande foto durfde zij haar hand niet dichter bij het boze mormel  te houden.

Zowaar ook een (dode) mannelijke Neushoornkever gescoord – da’s een mooie aanvulling op het vrouwtje dat we al op het blog hadden staan.

Maar goed, om te voorkomen dat jullie eindigen met een verkeerd beeld van dit paradijsje; dochterlief in haar eigen ansichtkaart.

Lepelaars zenderen op Schiermonnikoog

Dochter Marijke zit op het ogenblik op Schiermonnikoog en is aan het helpen bij het zenderen van Lepelaars  (Platalea leucorodia). Dat betekent opmeten, wegen, ringen en zenderen. Maar natuurlijk ook gewoon lekker met prachtige vogels werken en ze bekijken van een afstand waarop normaal geen sterveling dat kan. Want wie wil zo’n snavel niet eens goed van dichtbij bekijken? Leuke klus voor een bioloog in de dop dus.

Haar vader wordt er dankzij de prachtige reportage trouwens ook heel blij van.

Vogelen op Lundy Island (8) – Tapuit

Klein, lief en toch stoer voor haar eigen grot. Bijna denk je dat ze ook nog poseert.

Het is een Tapuit, het vrouwtje. Of zoals ze op Lundy zeggen: een Wheatear.

Vogelen op Lundy Island (7) – Zeekoet met bril

Gisteren ook nog gezien op dezelfde klif: de Gebrilde vorm van de Zeekoet (Uria aalge). Het is geen aparte soort, maar gewoon een mode gevoelige vogel met een witte oogring en een oogstreep.

Mijn dochter stuurde de foto met de Engelse benaming: Common Guillemot, dat past eigenlijk beter bij zo’n hip beest.