Na 26 jaar de Papegaaiduiker close up

Vaste lezers hebben mij er al vaker over gehoord, de wens om een Papegaaiduiker (Fratercula arctica) van dichtbij te kunnen zien. De eerste poging om naar Staffa in Schotland te gaan om (onder andere) dat beestje te kunnen zien was maar liefst 26 jaar geleden. Alleen stormde het toen zo hard dat we niet zijn gegaan. In 2008 schreef ik erover in mijn dagboek. In 2010 kwamen we dichtbij, we zagen ze toen in de verte op een klif in Ierland. Voor het mooie nog te ver weg. Mijn dochter schilderde twee knuffelende Papegaaiduikers en wist ze uiteindelijk op Lundy Island zelf te fotograferen.

Hartstikke leuk allemaal, maar het mooiste is natuurlijk om het zelf mee te maken. Dat lukte vorige week op Staffa alsnog. Ondanks dat het nog wat vroeg in het seizoen was en we maar een uurtje verblijftijd op het eiland hadden. We zaten met zoon Tom op de rand van een klif de beestjes te bewonderen die af en aan vlogen naar hun holen onder ons. Op zich al een genot om te volgen. Dichterbij wilde maar niet lukken, dus we waren net van plan om ook nog even een blik te gaan werpen in de Fingal’s cave toen er één van de fotogenieke beestjes praktisch tussen ons in landde. Dat was na al die tijd nog best even schrikken. Voor ons dan, want het vogeltje zelf bekeek ons alsof we echt dagelijkse kost voor hem waren.

Ik hou niet van lijstjes met dingen die je nog moet doen, maar stel dat ik er ééntje had gehad…  precies.

Vogelen op Lundy Island (5) Dode Zwaluwen en een levende Mus

Een update over de belevenissen van Ramidochter Marijke op het Engelse eilandje Lundy. Dagelijks trekken er maar liefst 20.000 Zwaluwen over het eiland heen op het ogenblik. Zij vindt echter erg veel dode Zwaluwen, tot op vandaag maar liefst tweehonderd. Een klein aantal heeft ze weten te redden, door ze bij te voeren, maar voor de meesten is het al te laat. Vooral de manier waarop zij ze vindt is zielig, vaak zijn de vogeltjes dicht tegen elkaar aan gekropen om elkaar warm te houden. Ze vonden er een heleboel in een schuurtje vol gasflessen.

Haar eigen Mussen onderzoek is daarnaast ook in volle gang, er wordt gewerkt met gekleurde ringen, zodat zij de beestjes van veraf kan herkennen. De video opnamen vielen wat tegen; op de neergelegde zaadjes bleken allerlei beesten af te komen, behalve de Mus. Eerst verdwenen de zaadjes in een Kip, daarna zelfs in een Schaap.

Op de weinige momenten dat er niet met vogels gewerkt wordt maakt ze zo nu en dan een rondje over het eiland, om te werken aan mijn verlanglijstje; foto’s van Zeehonden en vooral Puffins!