Roek

Zwart heeft iets bijzonders. Iets magisch, iets geheimzinnigs, iets met krachten die wij gewone stervelingen niet begrijpen. Vraag maar aan Batman, Zorro, Gothics en Zwarte Piet. Bij al dat zwart hoort vaak een cape of nog mooier; vleugels. De zwartste en geheimzinnigste van alle vogels is de Roek (Corvus frugilegus).Mijn duistere favoriet. Het is een vogel die ik in gedachten zie vliegen over mistige slachtvelden uit een ver verleden.

Maar eerlijk is eerlijk, op een auto komt hij beter uit.

Je vraagt je af – komt hij op wordpress  beter uit dan op het volkskrantblog?

ROEK

ROEK
Zwart heeft iets bijzonders. Iets magisch, iets geheimzinnigs, iets met krachten die wij gewone stervelingen niet begrijpen. Vraag maar aan Batman, Zorro, Gothics en Zwarte Piet. Bij al dat zwart hoort vaak nog een cape of nog mooier; vleugels. De zwartste en geheimzinnigste van alle vogels is de Roek (Corvus frugilegus). Mijn duistere favoriet.
 
Het is een vogel die ik in gedachten zie vliegen over mistige slachtvelden uit een ver verleden.

Maar eerlijk is eerlijk, op een auto komt hij beter uit.
ROEK
Moeder met fors kuiken.

Pieterpad: Coevorden – Hardenberg

Mooi om mee te beginnen, een plaatje van de Vecht. Met nog wat dikke benen van de dag ervoor gaan we vol goede moed op pad. Al snel laten we Drenthe achter ons, bedankt voor alles en goedemorgen Overijssel!

In Gramsbergen bekijken we nog even goed hoever we tot nu toe zijn gekomen. Nog niet op de helft dus. De heer in dat glimmende autootje deed mee aan een rally voor een goed doel, ik dacht tegen de honger. Aan zijn gezicht te zien komen wij van een andere planeet.

Iets verder in hetzelfde dorpje; drie collega Pieterpad wandelaars.

We lopen door veel cultuurlandschap; akkers en velden, waar evengoed best nog wat leuke beesten in rondvliegen; veel fazanten (Phasianus colchicus) en roeken (Corvus frugilegus). Vooral die laatste zien we nooit in onze thuisbasis aan de kust. Jammer want ze zien er zo lekker oervogelachtig uit met hun woeste snavel.

Vlak voor Hardenberg sluiten we de etappe zonder grote verassingen en weinig echte natuur af. We mogen nog even tussen de Hooglanders doorwandelen, en die krijgen zo langzamerhand jeuk van al die Pieterpad lopers.