Pieterpad: Sittard – Strabeek

Hierboven zie je de kapel van de heilige Rosa, vlak na de start van de Pieterpad etappe Sittard – Strabeek. Die kapel staat er al sinds 1675 en is uit dankbaarheid voor haar gebouwd. Enige tijd daarvoor had zij namelijk een dysenterie-epidemie in Sittard laten verdwijnen, nadat de bevolking tot haar had gebeden. Heilige Rosa was bijzonder, haar gezicht zou op wonderbaarlijke wijze de vorm van een roos hebben aangenomen en ze leefde op slechts 5 meloenpitten per dag. Geloof het of niet, in ieder geval is het een mooi verhaal.

Vlak voor we bij Rosa op de Kollenberg langsliepen stopte een auto bij ons en daar kwam een Belgische meneer uit om ons te waarschuwen; we zouden zo het open veld in lopen en er was gevaarlijk weer op komst. Wij dachten het net te kunnen halen tot na het open veld en dat was gelukkig ook zo, maar het laatste stukje was best nog spannend. Of het kwam door dat slechte weer weet ik niet, maar behalve een veel te groot houten exemplaar hebben we helaas geen Korenwolven gezien. Een dikke Wijngaardslak die de Berezina overstak maakte dat gelukkig weer helemaal goed.

Wat verder liepen we door het gebied waar de boze moeders succesvol hebben gestreden tegen de uitbreiding van vliegveld Beek. Nog bedankt voor het bewaken van de rust in deze prachtige omgeving, dames.

 

Pieterpad: Montfort – Sittard

Deze etappe van het Pieterpad is een must voor de liefhebbers van vlinders of insecten in het algemeen, wat een rijkdom! Dat was misschien de reden waarom we vorig jaar veel bijenhotels tegenkwamen die waren geplaatst door de Universiteit van Wageningen. Voor het ‘onderzoek naar nuttige insecten.’ Waarvan de nodige exemplaren waren gesloopt door voorbijgangers, onbegrijpelijk. De omgeving zelf kwam door al die rijkdom aan insecten wat op de achtergrond terecht, al staat me nog wel een Duvelsekei bij. Verder demonstreert ramivrouw dat we ook nog een enorme bui op ons dak en in onze schoenen kregen, met aan het einde in Sittard oude vrouwenvoetjes bij ons beiden tot gevolg.

Zie alle insecten uitgebreid hier.

Ramirezi Storm Chaser

Op 27 juli liepen we Sittard uit richting Spaubeek. Vlak voordat we het open veld in gingen stopte een Belgische meneer zijn auto en sprak ons aan: “Niet dat het mijn zaken zijn, maar er komt over een half uur erg slecht weer aan en u loopt over enkele ogenblikken een heel stuk in open veld.” We bedankten hem hartelijk voor zijn bezorgdheid, maar we hadden er rekening mee gehouden – over een half uur zouden we in een restaurantje een lekker bakkie koffie zitten te leuten terwijl de bui overtrok.

De foto’s zijn genomen vlak voordat we daar aankwamen, er kwam met hoge snelheid een soort van opengesperde muil van wolken op ons af. Ik schoot de plaatjes terwijl mijn vrouw stond te stressen dat ik door moest lopen, de eerste druppels begonnen te vallen. Maar je bent een storm chaser of je bent het niet. We waren uiteindelijk net voor de bui bij het restaurantje; gesloten. De wind was nu ook behoorlijk toegenomen. Gelukkig konden we uitwijken naar een tankstation aan de overkant, waar we anderhalf uur het onweer hebben laten overtrekken, samen met een groep motorrijders en enkele andere Pieterpad lopers.