Vis eten in Rotterdam

Op de één of andere manier kom ik altijd meeuwen tegen die met de maaltijd bezig zijn. Zoals bijvoorbeeld de Botwerper en de snackende Zilvermeeuw.

Deze gastronoom zag ik afgelopen week op de kade in Rotterdam. En een dag later zag ik zijn collega een stukje verderop letterlijk een biefstuk van de Haas tot zich nemen.

Dodelijke poel voor Sardientjes is snackbar voor Zeeanemoon

"Pap, kom eens snel kijken, zieluugghhhh!"

Het is eb aan de kust van Bretagne en tussen de rotsen is door het lage water een van de zee afgesneden poeltje ontstaan. Het zit vol Sardientjes (Sardina pilchardus), die in ernstige problemen verkeren. Door het warme weer raakt de zuurstof in het water op; er zijn al tientallen slachtoffertjes. De in de poel aanwezige Zeeanemoon vindt het prima; voedsel in overvloed. En gelukkig komt een Zeeanemoon nooit armen tekort.

De rest van de Sardines probeert wanhopig een beter plekje te vinden door een sprong in het duister te wagen; de meeste komen dan tussen de rotsen terecht en sterven daar.

Ramidochter probeert met haar handen nog wat visjes te redden, maar dat lukt niet erg. Ze springen alle kanten op.

Gelukkig is het water opkomend, over een uurtje zal de zee de overblijvers te hulp schieten.

Zeeëgel skeletjes

Niets sorteert beter dan de zee. Als er iets aanspoelt dan is het nooit alleen, het komt altijd in grotere hoeveelheden. Allerlei schelpen, sepia’s, kwallen, noem maar op.  Vandaag waren de Zeeëgels aan de beurt; hun skeletjes lagen overal.

Er was één uitzondering op de regel; een levend platvisje lag ineens nog spartelend voor me op het strand, met de beide oogjes naar beneden. Misschien net te zwaar geweest voor een meeuw. Snel weer in zee losgelaten. Het beestje zwom niet weg, maar groef zich direct al golvend het zand in. Nog even zag ik de bolle oogjes naar mij kijken, toen was hij weg.

Dat was leuk om te zien, dus snel het beestje opgegraven voor de herhaling. Nog een keertje naar de verdwijntruuk gekeken. En daarna tevreden en met natte broekspijpen weer naar huis.

Onder ijs en NAP vissen

Eigenlijk is elk commentaar overbodig. Deze Blauwe Reiger (Ardea cinerea) vertelt zijn eigen verhaal.

Eet smakelijk.

Dodelijke poel voor Sardientjes is snackbar voor Zeeanemoon

"Pap, kom eens snel kijken, zieluugghhhh!"

Het is eb aan de kust van Bretagne en tussen de rotsen is door het lage water een van de zee afgesneden poeltje ontstaan. Het zit vol Sardientjes (Sardina pilchardus), die in ernstige problemen verkeren. Door het warme weer raakt de zuurstof in het water op; er zijn al tientallen slachtoffertjes. De in de poel aanwezige Zeeanemoon vindt het prima; voedsel in overvloed. En gelukkig komt een Zeeanemoon nooit armen tekort.

De rest van de Sardines probeert wanhopig een beter plekje te vinden door een sprong in het duister te wagen; de meeste komen dan tussen de rotsen terecht en sterven daar.

Ramidochter probeert met haar handen nog wat visjes te redden, maar dat lukt niet erg. Ze springen alle kanten op.

Gelukkig is het water opkomend, over een uurtje zal de zee de overblijvers te hulp schieten.