Berkenspanner of Peper-en-zoutvlinder

Geloof nooit je biologiedocent, met zijn mooie verhalen over de Berkenspanner (Biston betularia). Die zouden dankzij evolutie donkerder van kleur zijn geworden in gebieden waar de ondergrond zwarter werd door de industriële revolutie. Een kwestie van minder opvallen en dus minder opgegeten worden.

Uiteindelijk bleek het toch iets anders in elkaar te zitten. Ook dit exemplaar hield zich niet aan de camouflage etiquette en ging ondanks zijn donkere tinten steeds op dezelfde witte ondergrond zitten.

Verschijningsvormen van het Landkaartje

Het Landkaartje (Araschnia levana) heeft verschillende verschijningsvormen. De lentegeneratie van mei heeft oranje vleugels met zwarte vlekken en lijkt dus wat op een Parelmoervlinder. Zie de foto gemaakt door dochter Marijke helemaal onderaan.

De zomergeneratie van juli/augustus is zwart, met een oranje- en een witte band (het lijkt wel judo) voor de heren, zie de vierde foto. Bij het vrouwtje is die oranje band dubbel, zie foto vijf. Het echte mooie van deze kleine fladderaar is de onderkant van de vleugels; de ingewikkelde patronen die je daar ziet geven het Landkaartje haar naam (en zijn voor beide seksen gelijk).

Klik hier voor foto’s van Landkaartjes op groot formaat

Intieme bloeddropjes of Sint-Jansvlinders

Sint-Jansvlinders

Leuke vlinder, niet te verwarren met die andere heilige, de Sint Jacobsvlinder.

Sint-Jansvlinder

Sint-Jansvlinders

Klik hier voor groot formaat foto’s

De zonderlinge rups van de Witvlakvlinder

De punker onder de rupsen wordt ook wel Zonderling genoemd. Maar bij de burgelijke stand beter bekend als de Witvlakvlinder (Orgyia antiqua). Hij is niet alleen mooi versierd, al die haren worden nog gebruikt ook. Als de rupsen net uit het eitje zijn gekomen dan verspreiden zij zich op de wind, met dank aan hun onstuimige kapsel.

Ook bij het verpoppen komen de haren nog van pas; dan worden ze gebruikt om de cocon te versterken.

En natuurlijk weten we allemaal dat de laatste tandenborstel van Jordan gebaseerd is op de coupe Zonderling.

Het Icarus blauwtje

Over Blauwtjes (Lycaenidae) zijn een hoop leuke dingen te vertellen.

Zo hebben aardig wat Blauwtjes, bijvoorbeeld het Tijgerblauwtje, een klein staartje aan de achtervleugel. Dat staartje moet de vlinder redden uit de vogelsnavel. Het is de bedoeling dat de vogel probeert het staartje op te pikken, waarbij de vlinder kan ontsnappen.

Ook apart is, dat veel Blauwtjes als rups een suikerhoudende stof kunnen afscheiden. Op die manier kunnen ze zoete broodjes bakken bij mieren. Als wederdienst worden de rupsen dan beschermd door de mieren; ze mogen zelfs verpoppen in het mierennest !

Het Blauwtje op de foto is bij ons samen met het Boomblauwtje denk ik wel de meest voorkomende soort: Het is het Icarus blauwtje (Polyommatus icarus).

Er zijn trouwens meer Blauwtjes dan je denkt; in mijn veldgids dagvlinders staan er 29, met aansprekende namen zoals; het Pimpernelblauwtje, het Adonisblauwtje, het Turkooisblauwtje en het (vast levensgevaarlijke…) Getand blauwtje.