Orchis soorten in het Zwanenwater

Bijenorchis

Bijenorchis

Moeraswespenorchis

Moeraswespenorchis

Rietorchis

Welriekende Nachtorchis

Intieme bloeddropjes of Sint-Jansvlinders

Sint-Jansvlinders

Leuke vlinder, niet te verwarren met die andere heilige, de Sint Jacobsvlinder.

Sint-Jansvlinder

Sint-Jansvlinders

Klik hier voor groot formaat foto’s

Vangkuilen van de Mierenleeuw

Gisteren kwamen we in het Zwanenwater een mijnenveld tegen voor mieren. Zorgvuldig aangelegd in het zand, onder een struikje, alsof de afzonderlijke eigenaren met elkaar afspraken hadden gemaakt over het gebruik van het terrein. Tot ons ‘genoegen’ zagen we een potentieel slachtoffer in de vorm van een zwarte mier zijn vermoedelijke ondergang tegemoet lopen. Hij liep het stukje zand vol vangkuilen van de Mierenleeuw (Myrmeleon formicarius) niets vermoedend binnen. Al snel kwam hij in een kuiltje terecht en begon als een razende te klimmen, maar de naar beneden rollende zandkorrels zorgden ervoor dat hij bijna op zijn plaats bleef. Pas op het laatste moment wist hij toch te ontsnappen. Verdorie, nu hadden we de Mierenleeuw nog niet in actie gezien. Dus hebben we ook nog even geprobeerd of we de rover helemaal onder in het vangkuiltje tot actie konden dwingen door wat te rommelen met een grassprietje. Ook niets, geen enkele reactie. Waar bleven die gevaarlijke grote kaken die, als de pin van een landmijn, dood en verderf zouden moeten aanrichten? Misschien is het wel een leeg kuiltje, dacht Colin. Kijken of er wel ééntje in zit? Voorzichtig groef hij het voor zo’n grote naam nogal minuscule diertje uit. Vergelijk zijn grootte maar met de zandkorrels ernaast. Het is een apart beestje, met wat fantasie een IED, maar in werkelijkheid een larve. Het imago is een wat saai gekleurd libel-achtig insect.

Grauwe Ganzen

Grauwe Ganzen (Anser anser) in het ‘Eerste water’ van het Zwanenwater.

Er dobberen er heel wat rond, zeker als je bedenkt dat deze ganzen rond 1910 niet meer in Nederland voorkwamen als broedvogel. Na de inpoldering van de IJsselmeerpolders is het langzaam maar zeker beter gegaan met de populatie. Nu zijn er zo’n 25.000 broedparen en heeft zelfs de Vogelbescherming het over ‘een ware Grauwe ganzenpopulatie-explosie‘.

Noem het hoe je wilt, als ze in zo’n mooie V-formatie al gezellig gakkend overvliegen is mijn dag weer goed.

Geelgerande waterroofkever

In het Zwanenwater ben ik al eens de engerling van de Grote Spinnende Watertor tegengekomen, dus vorig weekend dacht ik even ook het imago aan te treffen. Altijd leuk voor op het blog.

Het bleek echter het vrouwtje van de Gewone geelrand (Dytiscus marginalis). Deze kleine tankjes  zijn echte vechtersbazen, die zo ongeveer alles aanvallen dat langskomt, inclusief salamanders, kikkers en zelfs vissen. Mijn vingers heb ik er maar niet aan gewaagd.

Op dit ogenblik te bewonderen in de poeltjes die gegraven zijn voor de Blonde d’Aquitaines.

Rups van de gezellige Wapendrager

Het was een prima rupsenweek, want deze Wapendrager (Phalera bucephala) kwamen we tegen in het Zwanenwater. Volgens de nieuwe insektengids een rups ‘op vele loofbomen, aanvankelijk gezellig levend’. Je mag er zelf beelden bij verzinnen.

Landing

Landing is the last part of a flight, where a flying animal, aircraft, or spacecraft returns to the ground.

Vandaag zag ik in het Zwanenwater een Reiger landen en op de één of andere manier moest ik denken aan het vliegbeeld van een heel ander dier in volle vlucht; de Langpootmug.

De zonderlinge rups van de Witvlakvlinder

De punker onder de rupsen wordt ook wel Zonderling genoemd. Maar bij de burgelijke stand beter bekend als de Witvlakvlinder (Orgyia antiqua). Hij is niet alleen mooi versierd, al die haren worden nog gebruikt ook. Als de rupsen net uit het eitje zijn gekomen dan verspreiden zij zich op de wind, met dank aan hun onstuimige kapsel.

Ook bij het verpoppen komen de haren nog van pas; dan worden ze gebruikt om de cocon te versterken.

En natuurlijk weten we allemaal dat de laatste tandenborstel van Jordan gebaseerd is op de coupe Zonderling.