De halters van de Langpootmug

Hoe mooi of hoe lelijk moet je zijn om op mijn blog te komen? Eerlijk gezegd helpt het allebei een beetje.

Echt mooi is deze Langpootmug (vermoedelijk Tipula oleracea) niet en lelijk, ach dat blijft toch ook een kwestie van smaak. Maar als je goed kijkt dan zie je wel iets bijzonders; namelijk haar halters of kolfjes. Dat zijn kleine speldvormige orgaantjes die in de plaats zijn gekomen van het tweede paar vleugels. Ze moeten nu als een soort gyroscoopjes een stabiele vlucht waarborgen, terwijl ze waarschijnlijk ook luchtstromingen kunnen waarnemen.

Van deze tweevleugeligen of Diptera zijn er zo’n 100.000 bekende soorten. Misschien moet ik toch mijn criteria wat aanscherpen.

Een nog mooiere Langpootmug !

Schelp met gulp – de Afgeknotte gaper

De heren onder u weten het al; d’r is er altijd nog wel ééntje die een nog grotere heeft. Maar zo groot dat je er zelfs een enorme gulp in je broek voor moet laten zetten is wel heel bijzonder.

Dit is de schelp van de Afgeknotte gaper (Mya truncata). Zoals je hieronder ziet heeft hij ruimte gelaten in zijn schelp om zijn enorme sifobuis door te laten. Die sifo kan soms wel tweemaal zo lang zijn als de schelp zelf. Om je een indruk te geven zou je nog even terug moeten kijken naar mijn foto’s van zijn broertje, de Strandgaper (Mya arenaria).

Ook een flinke jongen, maar die kan ‘m er zonder zichtbare aanpassingen al uit laten hangen.

Charles Aznavour – The Old Fashioned Way

Dance in the Old Fashioned Way.
Won’t you stay in my arms?

Het bekende dansje van Charles Aznavour wordt hier gloedvol door Trudie uitgevoerd in het kader van het Evolution MegaLab.

Romantisch.

Hell’s Kitchen – Say cheese !

Een bijzonder spannende aflevering, volgens chef Ramsay-rezi. We hopen tenminste die ene gast te verleiden om een hapje te komen eten. Dan mag hij of zij daarna met volle buik weer chillen in de achtertuin.

Morgenochtend weten we meer.

Negertjes mogen de klas niet in

Weer te laat. Als ik thuiskom is de familie al aan de maaltijd begonnen. Ik schuif snel aan.
Dochterlief is achter haar dampende bord bietjes aan het woord. Ze had in haar toetsweek op één dag vier toetsen en presteerde het om op alle vier die toetsen te laat te komen.

Terwijl mijn bloeddruk stijgt gaat ze door met haar verhaal; met de nodige smoezen lukte het haar toch nog bij meneer Ademnaar naar binnen te komen. Ze kwam gelijk bij het lokaal aan met een negertje, maar die mocht er niet meer in. Dat vond mijn dochter dus erg onrechtvaardig. Terwijl ze dapper meneer Ademnaar hier op aansprak, glipte het negertje stiekem toch naar binnen. Hij verstopte zich met zijn sinaasappel achter een schooltas. Waarom dat fruit er ineens bij kwam ontging me een beetje, maar helaas zag meneer Ademnaar hem zitten. De kleine moest alsnog de klas uit.

Ondanks de vaste verwijten dat ik niemand uit laat praten vond ik het nu toch echt tijd om me er mee te gaan bemoeien; "Natuurlijk ziet meneer Ademnaar dat, je kunt je toch niet verstoppen achter een schooltas!" Dochter zucht; "Natuurlijk wel, dat negertje was maar net iets groter dan zijn sinaasappel."

"Euh?"

Ze lost mijn vraagtekens op met de zelf verzonnen verklaring van haar droom; dat ze overal te laat kwam voor de toetsen was natuurlijk haar faalangst. Het kleine negertje zat nog in haar hoofd omdat zij als vierjarige eens heeft gezegd dat ze donkere mensen eng vond, wat haar door haar ouders nog steeds wordt nagedragen. Tot slot kwam de oranje sinaasappel er bij door de verschrikkelijke gebeurtenissen op Koninginnedag. Voor het gemak schetst ze nog even snel op een blaadje hoe ons donkere landgenootje eruit zag.

Volgende keer ben ik gewoon op tijd als we gaan eten.

Zomersneeuw – populierenpluis

Geen wintersportfan en gisteren toch volop in de sneeuw aan het banjeren.
Natuurlijk Rami, maak dat je moeder wijs.
Echt, een graadje of 18 en smelten ho maar.
Wat beter bekeken bleek het populierenpluis te zijn.

Hondsdraf (Glechoma hederacea) in de ‘sneeuw’.

Populierenpluis van dichtbij – lekker zacht.

Fotostrip: De Torenvalk en het Schaap

Een vogel en een stripverhaal in één blog, het was weer eens tijd om de Stripman wat extra te verwennen.