
Biologie is een prachtstudie als je meer over dieren te weten wilt komen, maar als het over de Seychellen Reuzeschildpad of Aldabra-reuzenschildpad (Aldabrachelys gigantea) gaat, dan is geschiedenis ook een prachtige keuze.
Het helpt al dat reuzenschildpadden zo oud kunnen worden. Zo vond ik Jonathan van 176 en Lonesome George, die naar de schilpaddenhemel verdween op een veel te jonge leeftijd van slechts 100 jaar. Onder andere deze Galapagosreuzenschildpadden brachten Darwin aan het piekeren over natuurlijke selectie . Het verhaal van Harriet die gelukkig wel de 175 haalde is ook bijzonder. Zij zou door Darwin meegenomen zijn naar Engeland. Helemaal waarschijnlijk is dat echter niet, het schildpaddenvlees werd ook aan boord van de Beagle zo lekker gevonden dat de schilpadden al waren opgegeten voordat Engeland bereikt werd. De Aldabra-reuzenschildpadden zijn net zo groot als de Galapagosreuzenschildpadden, maar hadden het geluk dat zij op het Aldabra Atol konden ontsnappen aan menselijke invloed. Dat is een eufemisme voor opgegeten worden, of ingepakt en verscheept worden als cadeautje. De Aldabra’s houden het ouderdomsrecord met Adwaita, die maar liefst 255 jaar ouder geworden is. Gestorven in 2006, dus ruim voor Napoleon geboren.
Misschien vraag je je af waarom die schildpadden juist op eilanden zo groot zijn geworden? Dat komt omdat zij daar geen natuurlijke vijanden hadden, maar wel voldoende voedsel. Hoe groter je bent hoe makkelijker je gewoon de concurrentie aan de kant zet, of het nu gaat om een lekker hapje of om een aantrekkelijke partner. Als de grootste exemplaren zich steeds voortplanten ontstaan eilandreuzen.
Mijn dochter Marijke vind het jammer dat de reus op de foto niet los mag lopen op Denis Island: “Ze zitten in een redelijk groot verblijf, alleen vervelen ze zich dood. Een lokale kennis zei dat ze veel vrolijker zijn op de eilanden waar ze wel los mogen lopen. Toen ik het verblijf in liep kwamen er al een paar naar mij toe gestrompeld. Volgens mij vinden ze het heerlijk om geaaid te worden in hun nek. De oudste en grootste, George (niet dé Lonesome George), ging helemaal op zijn tenen staan met zijn nek uitgestrekt. Op een gegeven moment werd het hem toch te zwaar en zakte hij met een diepe zucht weer in elkaar. George is hier mee naartoe genomen toen de boel gekoloniseerd werd door de Britten en wordt 200 tot 300 jaar oud geschat…”
Recente reacties