Fuut met jong – nog nat

Als je goed kijkt dan zie je dat deze Fuut met jong nog niet helemaal droog is.

Het vervolg van dochter Marijke op deze Zeehond.

Over Roodborstjes en Stieren

Gisteren was het me nog niet helemaal duidelijk, toen mijn dochter aan kwam lopen met dit versufte Roodborstje (Erithacus rubecula). Logisch, zo’n klap tegen het raam van onze kamer kan behoorlijk aankomen.

‘Dat komt vast omdat vogels bij deze stand van de zon denken dat ze door onze doorzonwoning heen kunnen vliegen’, bedacht ik. Vrouwlief vond dat er direct grote stickers op de ruit moesten komen.

Vandaag bleek het toch iets genuanceerder te liggen. Roodborstjes reageren op elkaar als stieren op een rode lap. Daarom zul je er buiten het broedseizoen om altijd maar ééntje in je tuin tegenkomen. Alleen vanmiddag had ik er even twee, waarvan er ééntje vast het eigenwijsje op de foto was. Op slag was mijn tuin veranderd in een Roodborstjes-arena.

Al knokkend knalden ze dit keer gezamelijk tegen mijn raam aan; twee maal 19 gram zwaar – niet echt een indrukwekkende dreun, maar vooruit; ‘Olé!’

Knorrende Siamese tweeling

Siamese tweelingen zijn het helemaal, bij mijn leerlingen.

Als ik ze het verhaal vertel van Chang en Eng dan hangen ze aan mijn lippen. Helemaal als ze zich proberen voor te stellen hoe zij vader wisten te worden van maar liefst 21 kinderen, bij twee vrouwen.

Ze hebben ook allemaal de prachtigste voorbeelden van Siamese tweelingen op de televisie gezien, en weten nog precies waar ze aan elkaar vast zaten. 

Ook in de werkelijkheid worden we goed bediend, er lopen bij ons op school meerdere normale tweelingen rond en zelfs een drieling. Ik heb een ééneiige tweeling in de klas waarvan ik maar hoop dat ze niet frauderen tijdens de toetsen, want ik zie het verschil echt niet. 

Tijdens het invullen van die toetsen wordt het voor heel wat leerlingen wat moeilijker, want hoe zat het ook al weer met het verschil tussen ééneiige en twee-eiige tweelingen?

Bij een ééneiige tweeling ‘zaten ze met hun tweeën in één eitje’. Tja, ze vergeten snel. Aan het eind van het jaar zijn alleen Chang en Eng blijven hangen.

---

Het varkentje zag ik in het bottenpaleis.

The Dinosaur Hunter

The Dinosaur Hunter slaat weer toe.

Het is een Spinosaurus.

Linde in het donker

Turkse zoetigheden

Ramizoon is weer thuis hoor, na al die avonturen met Lee Towers. Een paar dagen terug hing hij nog aan de lijn vanuit Turkije. Hij was in het ziekenhuis, want hij was al een aantal dagen heftig aan de diarree en had verschrikkelijke krampen.

De doktoren kwamen er al snel achter – hij kon niet tegen de Turkse kruiden. Het recept voor zijn gastgezin: alleen nog maar aardappelen te eten geven. Maar daar deden ze dus niet aan; je eet maar wat de pot schaft.

Toch bedoelden ze het natuurlijk allemaal goed, en als dank voor de door hem meegenomen Hollandse koekjes, stroopwafels en het piepkleine Delfts blauwe molentje kreeg hij een enorm pak Turkse zoetigheden mee. Zie de foto’s. Geen idee hoe het heet, wel geproefd uiteraard. Je moet er van houden, Ramizoon zelf heeft even genoeg buitenlands gegeten.

Om zijn thuiskomst te vieren en om al het darmongemak te vergeten mocht hij net zelf uitkiezen wat hij wou eten.

Het werd Bami Pangang van de Chinees.