Vliegende Fairy Terns

Sorry hoor, maar ik kan het niet laten. Dochter Marijke is terug en heeft me gisteren de filmpjes laten zien van Denis Island. Ze had van alles vastgelegd hoor, van eeuwenoude schildpadden die verliefd achter haar aan hobbelen tot vogels in alle soorten en maten. Maar deze fragiele witte engel, de Fairy Tern of White Tern (Gygis alba) was vanaf het begin mijn favoriet, daar moest ik jullie nog een keertje mee lastig vallen. Want een filmpje waarin ze vrijuit vliegen zegt toch weer meer dan een foto van een gevangen exemplaar.

Eigenlijk willen ze haar gewoon weg hebben, denkt mijn dochter, maar omdat ze zo klein en licht zijn vallen ze niet aan. In plaats daarvan blijven ze gewoon vlak boven haar hoofd vliegen. Fijn om te weten dat niet ieder vogeltje op een afgelegen eiland evolueert richting plompe Dodo.

Farewell Denis!

Aan alles komt een eind, ook aan twee maanden vogelonderzoek op een Seychellen eilandje van 1,31 km².

De laatste foto is een toepasselijke afsluiting, Marijke met een Fairy tern. Deze bleef zitten en hij liet zich zo oppakken. Zij denkt dat hij een zere vleugel had: “Zodra je hem op je hand zette klom hij op je schouder of zelfs op je hoofd. Schattig! Het vogeltje hebben we weer weggebracht, dus er wordt nu voor gezorgd.”

Namens Marijke en mij iedereen bedankt voor de leuke reacties de afgelopen tijd!

Vogelen op Denis Island (16) – Pigeons and Doves

Spreken jullie een beetje Engels? Dan weten jullie vast wel het verschil tussen een Pigeon en een Dove. Of zijn het allebei gewoon Duiven (Columbidae)?

Spaar je de moeite en probeer het antwoord vooral niet te vinden op het internet, want het gaat alle kanten op: Pigeons hebben een grijze kleur en Doves zouden wit zijn of kleiner, of de één is gedomesticeerd en de ander leeft in het wild. Of iets met de liefde en ook vrede kwam nog voorbij – allemaal onzin. Want uiteindelijk kwam ik hier uit en zag ik dat er geen peil op te trekken is.

Maar toch leuk dat dochter Marijke op Denis Island zowel een Seychelles Blue Pigeon (Alectroenas pulcherrimus) als een Zebraduif  (Geopelia striata) heeft gezien. Sterker nog; ééntje heeft ze zelfs vastgehouden, dat moet dus wel een Dove zijn.

Vogelen op Denis Island (15) – Common House Gecko

Mijn dochter op Denis Island schrijft bij deze prachtige foto’s; “Ik heb in het social centre een foto kunnen maken van een Huisgekko. Je ziet ze vooral ‘s avonds. Ze gaan namelijk bij de lichten zitten omdat daar allemaal insecten op afkomen. Ze zijn behoorlijk vet omdat er genoeg te eten is.  Zo vloog er laatst een dikke neushoornkever naar binnen. Alle stoere mannen vonden het maar eng, totdat ik hem oppakte. Toen wilden ze hem wel graag vasthouden. De mensen hier denken serieus dat alles giftig is.”

Vogelen op Denis Island (14) – Zoek de verschillen

We schakelen over naar Denis Island op de Seychellen voor een nieuwe aflevering van “zoek de verschillen”. Met alle informatie die jullie de afgelopen blogs hebben gehad zou het geen probleem moeten zijn om die te vinden…..

Voor de echte non-vogelaars een kleine aanwijzing; wat is er kwaaier dan het mannetje van de Angry Bird? Precies: het vrouwtje van de Angry BIrd. Die Madagascar Fody (Foudia madagascariensis) zie je links. Het vrouwtje van de Seychelles Fody (Foudia sechellarumis) is even neergestreken aan de rechterkant.

Grapje hoor, ik had het ook niet geweten.

Vogelen op Denis Island (11) – Aldabra Giant Tortoise

Biologie is een prachtstudie als je meer over dieren te weten wilt komen, maar als het over de Seychellen Reuzeschildpad of Aldabra-reuzenschildpad (Aldabrachelys gigantea) gaat, dan is geschiedenis ook een prachtige keuze.

Het helpt al dat reuzenschildpadden zo oud kunnen worden. Zo vond ik Jonathan van 176 en Lonesome George, die naar de schilpaddenhemel verdween op een veel te jonge leeftijd van slechts 100 jaar. Onder andere deze Galapagosreuzenschildpadden brachten Darwin aan het piekeren over natuurlijke selectie . Het verhaal van Harriet die gelukkig wel de 175 haalde is ook bijzonder. Zij zou door Darwin meegenomen zijn naar Engeland. Helemaal waarschijnlijk is dat echter niet, het schildpaddenvlees werd ook aan boord van de Beagle zo lekker gevonden dat de schilpadden al waren opgegeten voordat Engeland bereikt werd. De Aldabra-reuzenschildpadden zijn net zo groot als de Galapagosreuzenschildpadden, maar hadden het geluk dat zij op het Aldabra Atol konden ontsnappen aan menselijke invloed. Dat is een eufemisme voor opgegeten worden, of ingepakt en verscheept worden als cadeautje. De Aldabra’s houden het ouderdomsrecord met Adwaita, die maar liefst 255 jaar ouder geworden is. Gestorven in 2006, dus ruim voor Napoleon geboren.

Misschien vraag je je af waarom die schildpadden juist op eilanden zo groot zijn geworden? Dat komt omdat zij daar geen natuurlijke vijanden hadden, maar wel voldoende voedsel. Hoe groter je bent hoe makkelijker je gewoon de concurrentie aan de kant zet, of het nu gaat om een lekker hapje of om een aantrekkelijke partner. Als de grootste exemplaren zich steeds voortplanten ontstaan eilandreuzen.

Mijn dochter Marijke vind het jammer dat de reus op de foto niet los mag lopen op Denis Island: “Ze zitten in een redelijk groot verblijf, alleen vervelen ze zich dood. Een lokale kennis zei dat ze veel vrolijker zijn op de eilanden waar ze wel los mogen lopen. Toen ik het verblijf in liep kwamen er al een paar naar mij toe gestrompeld. Volgens mij vinden ze het heerlijk om geaaid te worden in hun nek. De oudste en grootste, George (niet dé Lonesome George), ging helemaal op zijn tenen staan met zijn nek uitgestrekt. Op een gegeven moment werd het hem toch te zwaar en zakte hij met een diepe zucht weer in elkaar. George is hier mee naartoe genomen toen de boel gekoloniseerd werd door de Britten en wordt 200 tot 300 jaar oud geschat…”

Vogelen op Denis Island (10) – Tropicbird Chick

Mijn dochter heeft het in haar mails vanaf Denis Island consequent over de Tropicbird muppet, maar ik hou het netjes op een kuiken van een Keerkringvogel (Phaethontidae). De ouders komen dankzij hun verlengde staart bijzonder gracieus over in volle vlucht, het kuiken heeft inderdaad iets van een dikke witte Pino. Beide foto’s laten hetzelfde beestje zien, dat in een week of drie behoorlijk in omvang is toegenomen. Pa en ma zijn ten tijde van de tweede foto op zoek naar voedsel en hebben Pinootje zolang alleen achtergelaten. Slechts eens in de paar dagen wordt hij verwend met een maaltijd. Daarbij wordt hij uiteindelijk zo dik dat hij eerst af moet vallen voordat hij kan vliegen, handig. Ik hoop dat we over een paar weken een foto kunnen laten zien waarop hij nog meer op de echte Pino is gaan lijken.

Vogelen op Denis Island (9) – Seychelles Magpie Robin

Op het eerste gezicht zou je denken; wat doet die goeie oude Hollandse Ekster nu weer op de Seychellen? Zodra je wat beter kijkt zie je al snel dat het een andere vogel is, een beetje het negatief van de Ekster zoals wij hem kennen. Het is de Seychelles Magpie Robin (Copsychus sechellarum).

In 1970 waren er nog maar 16 van in leven. Nu zijn dat er zo’n 250. Op Denis Island vliegen er een stuk of 40. Dus er zullen niet veel mensen zijn die kunnen zeggen dat zij er ééntje vast hebben gehouden.

Vogelen op Denis Island (8) – Seychelles Skink en Gekko

Dit is een blog met als belangrijkste insteek de biologie en daar zijn er natuurlijk nog veel meer van, want het is een vrijwel onuitputtelijk onderwerp.

Misschien hebben mijn blogjes wel als herkenbare stijl het feit dat veel van de beestjes vast worden gehouden. Dat vind ik leuk, maar dat doe ik lang niet altijd zelf. Sterker nog – op veel foto’s zul je mijn dochter dat zien doen. Die ziet alles sneller en kan nog goed vangen ook. De laatste tijd met behulp van een netje meestal vogeltjes, maar zonder netje waren het altijd al reptielen.

Ook op de Seychellen gaat zij er lekker mee door, getuige deze Seychelles Skink (Trachylepis seychellensis) en een Gekko.

Vogelen op Denis Island (7) – Seychelles Paradise Flycatcher

Kijk nu eens, dit vogeltje is werkelijk prachtig! Het is de Seychelles Paradise Flycatcher (Terpsiphone corvina). Het vogeltje staat te boek als een zeer bedreigde soort, omdat het tot voor kort bijna alleen voorkwam op het eiland La Digue. Dankzij het uitzetten van 23 volwassen exemplaren op Denis Island in 2008, kan mijn dochter er nu ook van genieten. Haar mede onderzoeker Rienk Apperloo wist ze uiteindelijk prachtig op de foto vast te leggen. De zwarte met de lange staart is het mannetje. Ze zijn eigenlijk maar heel klein, zo’n 20 centimeter. Volgens mijn dochter lijken ze forser door hun grote kop en bek en natuurlijk die lange staart, waar zelfs de Staartmees een puntje aan kan zuigen.  Het mannetje heeft echt prachtige blauwe kleuren bij de kop, die mij doen denken aan de kleuren van een Neon Tetra.

Ze schrijft: “Vandaag was er eentje die ik had kunnen aanraken, zo dichtbij. Hij vloog bijna ons net in… maar helaas.